Æskan - 01.04.1965, Qupperneq 15

»Þetta er ekki eitt af þínum eggjurn!" sagði hann reiðilega við anda-
m°n>mu.
”Ne5f sag®* andamamma, „en það var komið þarna einn daginn á meðan
i„, Var ***■'• Ég gat ekki verið að kasta því í burtn, svo að það yrði heimilis-
s*! Eða finnst þér það?“
»«angj«
st »U il,Ui>u hreiðrinu og komu þangað í tæka tíð til þess að sjá
ho rx'lr Unga homa út úr egginu. Þau stúðu um stund í sömu sporum og
u a þennan undrafugl, og svo hissa voru þau, að þau gátu ekkert sagt.
>,Nú siiii - tlV
Upp es við þig!“ gargaði andapabbi, þegar hann loksins gat stunið
fer-iík•*" • ** ,”f>a segi eK heldur skiiið við þig, en að drattast með þvílíkt
o' ' fjulskyldunni!“
j.. UUn Þrammaði á burt i fússi.
honnn|’ l>essu mátti ég búast við af þér!“ hrópaði andamamma á eftir
j>vtta' I5ÍnS °g ven3uiega læturðu mig eina um að sjá fyrir öllu!“
ekki h', Var vissuleKa óvenjulega frábær fugl, og andamarnma vissi alls
Se>u allt*'* 5,011 v"‘* ilann a<* Kera. Að lokum ákvað hún þó, að láta
”Ko V*ri með fe,ldu-
mið E’ngað, krakkar,“ sagði hún.
Framhald.