Æskan

Árgangur

Æskan - 01.04.1972, Blaðsíða 20

Æskan - 01.04.1972, Blaðsíða 20
koll á þilfarinu. Nú barSi Pési á báSar hendur eins og ber- serkur, og brátt var enginn sjóræningi uppistandandi á skiplnu. Pési ferðalangur var að brjóta heilann um það, hvernlg hann ætti að hreinsa til á þilfarinu, þegar hann vaknaði! Þetta var þá bara draumur! 4. Pési stóð á fætur og sá þá, að fyrir framan hann stóð gamall skröggur með asna í taumi. Á asnanum voru geysi- stórar klyfjar af skóflum, pottum, pönnum, sóflum, hnífum, harmonikum og alls konar skrani. „Hvert ert þú að fara, lagsi?" sagði skröggurlnn við Pésa ferðalang. ,,Ég er nú á leiðinni til Bala Hala,“ sagði Pési. ,,Þú kemst aldrei þangað sjóleiðina," sagðl sá gamli. ,,Nei,“ svaraði Pési. „En ég vil skipta við þig á asnanum og bátnum.“ „Því er ég samþykkur," sagði karlinn. „Þá er það klappað og klárt. En viltu ekki gefa mér þessa gömlu, Ijótu harmoniku?" spurði Pési. Karlinn féllst á það, en sagði þó, að harmonikan væri hvorki gömul né Ijót, heldur afbragðsfalleg. Svo hjálpaði hann Pésa til þess að taka farangurinn úr Dísu og binda hann í klyfjar á asnann. Svo lagði Pési af stað. Þeim kom vei saman, asnanum og Pésa, því að Pési lék á harmonikuna sína og stundum söng asninn fyrir Pésa. Pésl kallaði hann Grána. Nokkru síðar voru þeir stöðvaðir af hræðilega Ijótum karli. Pési ætlaði að fara að ávarpa hann kurteislega, þeg- ar karlinn (hann hét Hektor) hrópaði: „Ekkert þvaður!“ Síðan sló hann Pésa af asnanum með stóra stafnum sln- um og reif allt dótið hans Pésa niður og henti því á jörðina. Svo settist hann á bak asnanum og reið á brott. Pési náði sér brátt eftir löðrunginn. Hektor hafði skllið eftir gamalt, ryðgað hjól. Pési hugsaði með sér, að hann yrði að notast við það hér eftir á leiðinni til Bala Hala. Hann tók saman pjönkur sínar, batt þær á bak sér og hélt áfram. 5. Nú hjólaði hann eftir langri götu, og sér til mikillar skelf- ingar sá hann skyndilega, að Hektor stóð þar á miðjum veginum. Hektor kallaði Pésa þjóf og sakaði hann um að hafa stolið hjólinu sínu. Lögregluþjónn kom þar að, og þegar hann heyrði sögu Hektors, sagðist hann verða að taka Pésa fastan og fara með hann í steininn. Hann sagði, að það væri eins gott fyrir Pésa að koma strax með sér, annars mundi hann verða skotinn. Pési sagði lögreglu- manninum, að Hektor segði ósatt, en samt þörði hann ekki 18
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.