Æskan - 01.01.1982, Qupperneq 17

,,En þú mundir nú vera til með að
skipta á húfum við mig?“ sagði
kóngurinn, og lyfti upp þungu gull-
kórónunni sinni.
Andrés svaraði ekki. Hann sat eins
og áður og hélt með báðum höndum
um húfuna. Og þegar konungurinn
kom nær honum með kórónuna, varð
hann dauðskelkaður. Því að kóngar
geta gert allt, sem þeir ætla sér, og
hann gat eflaust narrað út úr honum
húfuna, ef hann gætti sín ekki.
í einu vettfangi stökk Andres niður
úr stólnum. Og svo flaug hann eins og
ör í gegnum alla salina, niður tröpp-
urnar og yfir hallargarðinn. Hann
smaug eins og áll fram hjá hirðfólk-
inu, sem rétti út hendurnar eftir hon-
um, og hoppaði eins og héri yfir
byssuskefti varðmannanna. Hann
hljóp svo hratt, að allar kökurnar
dönsuðu út úr vösum hans. En húf-
una hafði hann á höfðinu og hann hélt
enn um hana með báðum höndum,
þegar hann kom þjótandi inn í stofu til
mömmu.
Mamma tók hann í fangið, og þar
var hann meðan hann skýrði henni frá
öllu, sem hann hafði séð og heyrt, og
að allir vildu fá húfuna hans. Og allir
bræður hans og systur voru þarna og
hlustuðu af mikilli eftirtekt á frásögn
hans.
En þegar stóri bróðir hans heyrði,
að Andrés hefði ekki viljað skipta á
húfunni og gullkórónu kóngsins,
sagði hann að Andrés væri heimskur.
Hugsið ykkur allt það, sem hann hefði
getað keypt fyrir hana og þar á meðal
miklu fínni húfu.
Andrés roðnaði. Það hafði honum
ekki dottið í hug. Hann hallaði sér að
mömmu sinni og spurði: ,,Finnst þér,
að ég hafi verið heimskur, mamma?"
En mamma þrýsti honum fastar að
sér.
,,Nei, drengur minn," svaraði hún.
,,Því að jafnvel þó að þú værir klædd-
ur gulli og silki frá toppi til táar,
mundir þú aldrei verða eins fínn og
með rauðu húfuna þína."
Og þá varð Andrés ánægður aftur.
Hann vissi reyndar áður, að húfan frá
mömmu var fegursta húfa í öllum
heiminum.
E. Sig. þýddi.
Nýárs
kveðja
Kæra Æskufólk!
Hafið þið ekki ígrundað eitthvað
framtíð ykkar nú þegar nýtt ár fer í
hönd?
Það væri ekki amalegt að setjast
nú niður eitt andartak, og íhuga hvað
best væri að gera við líf sitt svo að
það göfgaðist og fengi nýjan tilgang.
Tilgang sem gerði okkur kleift að líta
bjartari augum á framtíðina. Að setja
sér eitthvert markmið, sem við ráðum
við er eitt það besta, sem allt æsku-
fólk — og reyndar allt fólk — á hvaða
aldri sem er — getur gert, til þess að
líf þess öðlist göfugari tilgang og gefi
meiri fyllingu fyrir manneskjuna
sjálfa — en einnig getur þetta mark-
mið, sem þú, lesandi minn góður,
setur þér, haft holl og góð áhrif á
umhverfið allt. Ekki eingöngu hefur
þú gert eitthvað gott og gagnlegt fyrir
sjálfan þig, heldur hefur þú líka haft
áhrif á aðra til betra og göfugra líf-
ernis.
Stúkan hefur alltaf haft góð áhrif,
með bindindishreyfingu sinni, á alla,
sem vilja fylgja hennar fordæmi.
Hversu gott er það ekki fyrir ung-
mennið, þegar sá fullorðni réttir að
því fyrsta áfengissopann eða fyrstu
sígarettuna, og vill þannig freista
hinu góða ungmenni út á hálar
brautir lífsins, að geta sagt með
stolti: Ég er í bindindisreglu og get
þess vegna ekki þegið áfengissop-
ann eða sígarettuna. Hraust sál í
hraustum líkama — ætti að vera
einkunnarorð alira ungra manna og
kvenna! Þá er líka auðveldara að ná
sínu markmiði í lífinu, þegar eit-
urefni áfengis og sígarettna hafa ekki
fengið að eyðileggja líkamann og
sljóvga dómgreindina!
Æskufólk! Setjum okkur öllum
eitthvert gott og göfugt markmið með
lífi okkar og forðumst alla eitrandi
vímugjafa.
Kærar nýárskveðjur,
Unnur Jörundsdóttir.
Hvaða kanína er ólík öllum hin-
um?
-njAa }joas|b
eeui ja i jeuinu euiue^ :6umeeu
17