Æskan - 01.12.1987, Blaðsíða 35

JOLASAGA
Ég heiti Kalli. Tveim dögum fyrir jól
var ég í bænum með mömmu minni.
Nánar tiltekið inni í stórri verslunar-
miðstöð. Á neðstu hæðinni var mikið
af fatabúðum. Mamma var inni í einni
þeirra að kaupa föt handa frænkum
mínum í jólagjöf. Hún keypti eins
handa Dóru, Önnu og Ástu og öðru-
vísi föt fyrir Gunnu, Ólöfu og Jónu.
Ég mátti velja dót handa Magga
frænda og valdi leikfangabíl, rosalega
flottan og ég valdi líka bíl handa Óla
en aðra tegund.
En mamma dró mig um alla búð-
ina. Hún var víst að leita að einhverju
nytsamlegu fyrir sjálfa sig. Mamma
gefur sjálfri sér alltaf jólagjöf um hver
jól. Næst fórum við í ilmvatnsbúð því
að mamma þurfti að kaupa eitthvert
fínt ilmvatn handa Ingu frænku. Við
eigum heilmikið af frænkum.
legu búð. Ég byrjaði að suða um að
mig langaði heim en þá fór mamma
bara í sjoppuna, keypti sleikjó og
stakk honum upp í mig og dró mig
áfram.
Næsta búð var bókabúð og þar
keypti mamma tíu eintök af vinsæl-
ustu jólabókinni í ár og lét pakka inn í
tíu pakka. Þessar bækur voru handa
frændum mínum sem kunna að lesa.
Svo fór hún inn í blómabúð og fékk
sér tíu hvít spjöld (ókeypis) og skrif-
aði á þau: Gleðileg jól og farsælt kom-
andi ár. Hún skrifaði líka nafn þess
sem á að fá pakkann (svona sparar
mamma) Núna var hún búin að kaupa
allt og við komumst út og ókum heim.
Ég fékk að borða og svo sofnaði ég.
Næsti dagur var Þorláksmessa. Þá
gerðist ekkert sérstakt svo að ég segi
ykkur bara frá kvöldinu. Klukkan tíu
lagðist ég upp í rúm og lokaði augun-
um en ég gat ekki sofnað. Ég var svo
ofsalega spenntur. Ég held að ég hafi
sofnað klukkan ellefu.
En allt í einu vaknaði ég upp og
klukkan var tíu mínútur yfir ellefu. Ég
hafði gleymt að láta skóinn út í
glugga. Ég gerði það og fór svo aftur
að sofa. Um miðja nótt heyrði ég bar-
ið á gluggann. Ég læddist fram, gáði
út og trúði ekkki mínum eigin augum.
Þarna var jólasveinn í eigin persónu!
Ég opnaði gluggann og þá sagði
jólasveinninn:
„Kalli, geturðu hjálpað mér? Ég
tafðist og næ ekki að láta í alla skóna
á einni nóttu.“
Ég sagði:
„Já, alveg sjálfsagt.“
Svo fór ég fram og læddist út. Úti
var jólasveinn með fullan poka af
dóti. Við fórum nú af stað. Jóla-
sveinninn var með lista yfir öll börn
og hvað þau vildu fá í skóinn. Mér
leið stórkostlega vel. Ég klifraði upp í
gluggana og lét alls konar dót í skóna
hjá krökkunum. Þetta var besta nótt í
lífi mínu. Áður en ég vissi af vorum
við búnir. Jólasveinninn fylgdi mér
heim og ég sofnaði aftur.
Klukkan níu næsta morgun kom
pabbi til mín og vakti mig. Ég var að
hugsa um það sem gerst hafði um
nóttina. Hvort sem það var draumur
eða alvara var ég í miklu jólaskapi.
Það var kominn aðfangadagur og tími
til að fara á fætur.
Ragnar Jónasson 11 ára.
Ég fór nú að spyrja mömmu hvenær
við færum heim því að mér er ekkert
vel við svona verslunarferðir þó að ör-
stutt sé til jóla. En mamma hélt bara
áfram að spyrja konuna hvaða ilmvatn
væri best og hvað væri ódýrast og á
endanum keypti hún ódýrt ilmvatn
sem var alveg hræðilega vond fýla af.
En loksins fór hún út úr þessari leiðin-
35