Æskan - 01.12.1987, Blaðsíða 55

17. mars 1964. Hann er æðislega sætur
og heitir Rob Lowe.
Ein yfir sig ástfangin.
Ég er æðislega hrifin af strák í Gler-
árskóla. Hann er rauðhærður með
freknur og er í 5. bekk. Því miður lít-
ur hann ekki við mér.
H-100.
Draumaprinsinn minn er 13 ára.
Hann er kallaður Tóti, dökkhærður
og með dökk augu. Hann á heima í
Reykjavík. Ég veit að hann hefur
mikinn áhuga á körfuknattleik. Ég hef
bara séð hann tvisvar. Ef hann les
þetta í Æskunni bið ég hann um að
skrifa fullt nafn og heimilisfang í
pennavinadálk blaðsins.
Ástfangin Selfossmœr.
Draumaprinsinn minn er dökk-
hærður með ljósar strípur og brún
augu. Hann á heima í Þorlákshöfn og
heitir Einar. Ef hann les Æskuna bið
ég hann um að birta nafn sitt, heimil-
isfang og síma í blaðinu. Ég veit að
áhugamál hans eru sund og stelpur.
Ein í Breiðholtinu.
Draumaprinsinn minn er með skol-
litað hár, brún augu og er í Hagaskóla
í Reykjavík. Hann æfir mikið hand-
bolta og knattspyrnu. Hann er 14 ára
og vel vaxinn.
Ég (S.U.P.T).
Sömu brandararnir?
Kæra Æska!
Ég þakka fyrir þetta frábæra blað.
Ég hef aldrei skrifað þér áður. Ég á
heima að Hjallavegi 10 á Hvamms-
tanga. Hér er ágætt félagslíf.
Mér finnst vanta fleiri frásagnir af
knattspymu- og handknattleiksliðum.
Það mætti gjarna kynna knattspymu-
mann.
Ég vona að þetta bréf fari ekki í
ruslakörfuna en mér finnst eitt að:
Það eru alltaf sömu brandararnir. Ég
vona að þessi brandari birtist:
Rakarinn: „Og hvernig viltu hafa hár-
ið?“
Stráksi: „Alveg eins og pabbi minn.“
Rakarinn: „Og hvernig hefur pabbi
þinn það?“
Stráksi: „Bara gott, þakka þér fyrir!“
Með bestu kveðju,
Hannes Þór.
Við reynum að birta ekki sömu skrýtlur
og nýlega hafa verið í blaðinu. En ef-
laust hafa flestar birst einhvern tima
áður, sumar oft. Við leituðum til að
mynda fanga í 1. tölublaði Æskunnar,
frá 1897, fyrir síðuna Grín og gaman í
8. tbl. 1987. (bls. 28) Skrýtlan um strák-
ana, sem voru að metast um hvor hlypi
hraðar, hefur verið á harðahlaupum
síðan um aldamót og og borið niður í
mörgum blöðum!
Við birtum brandarann frá þér — en
munum eftir að hafa lesið hann ein-
hvers staðar nýlega!
Fleira broslegt:
Litli strákurinn fékk í fyrsta skipti að
fara með foreldrum sínum á ballett-
sýningu. Hann horfði undrandi á
dansmeyjarnar tipla á tánum. Svo
spurði hann:
„Af hverju fá þeir bara ekki hærri
stelpur?“
„Mamma, má ég fara út að leika
mér?“
„í þessum fötum?“
„Nei, í garðinum.“
Sólveig Björgvinsdóttir,
Þórustíg 3, Ytri-Njarðvík.
Jói og Bjössi voru sendir út í búð til
að versla fyrir mömmu sína. A leið-
inni mættu þeir hundi.
Jói: „Við skulum hlaupa, hann bítur
okkur.“
Bjössi: „Það er engin hætta á því.
Sérðu ekki að hann dillar rófunni?“
Jói: „Jú, en hann urrar líka og ég veit
ekki hvorum endanum ég á að trúa.“
Silla, Vestmannaeyjum.
Óli rakst á Lalla vin sinn þar sem
hann var að veiða í tjörn. Að sjálf-
sögðu spurði hann hvernig Lalla
gengi.
„Ja, ef ég næ þessum sem ég er að
eltast við núna og tveim í viðbót verð
ég búinn að fá þrjá.“
Prestur nokkur var að predika í
fangelsi. Hann hóf ræðuna á á þessum
orðum:
„Það er afar ánægjulegt að sjá hér
svona marga saman komna.“
Hermann Ingi 9 ára.
í skóm og sokkum!
Kæra Æska!
Ég hef aldrei skrifað þér áður en
„einhvern tíma verður allt fyrst." Mér
finnst þú frábær og ég á allmörg blöð.
Skemmtilegast finnst mér að lesa
brandara og reyna við þrautir. En mér
finnst að krossgáturnar mættu vera
léttari en að undanförnu því að oft er
erfitt að ráða í myndirnar sem finna
skal heiti á.
Ég sendi þér eina skrýtlu:
„Pabbi, það er svo gaman þegar þú
baðar mig. Mamma lætur mig alltaf
fara úr sokkum og skóm. . .“
XY
Elías og fíllinn
Elías maur og ffllinn voru miklir vinir.
Þegar ffllinn féll frá varð Elías afar
áhyggjufullur og sagði alvarlegur við
félaga sína:
„Æ, ég verð alla ævi að grafa fflinn.“
Jóna
55