Valsblaðið - 24.12.1970, Qupperneq 50

48
VALSBLAÐIÐ
Hvaö er að, meistaraflokkur?
Frímann Helgason leitar svara lijá meistaraflokks
mönnum í knattspyrnu og þjálfara þeirra
Margir munu þeir Valsmenn hafa
verið, sem uggandi voru vegna
frammistöðu meistaraflokks félagsins
á liðnu sumri, eða allt þangað til lokið
var fyrri umferð íslandsmótsins. Það
atvik kom fyrir að Valur varð neðstur
í Reykjavíkurmótinu, sem ekki hefur
skeð í 40—50 ár eða lengur. Þetta hélt
áfram alla byrjun íslandsmótsins, lið-
ið tapaði leik eftir leik, og mátti sjá
það ýmist í neðsta eða næstneðsta sæti
töflunnar. Þetta var Valsmönnum ekki
sársaukalaust, og fyrir leikmenn og
þjálfara hafa þetta að sjálfsögðu ver-
ið miklir þrautatímar.
Vafalaust hafa margir reynt að
gera sér grein fyrir af hverju þetta
stafaði, og viljað fá sína skýringu á
fyrirbærinu. Á það var bent að félag-
ið hefði mjög góða aðstöðu til þess að
þjálfa upp góða leikmenn, og enginn
gat borið á móti því. En eitthvað var
það sem að amaði, sem ekki átti skylt
við þjálfunaraðstöðu. Vafalaust hefur
hver og einn svarað fyrir sig, og þá
ekki að efa að svörin hafa verið ærið
misjöfn.
Ritstjórn „Vals“ var meðal þeirra
hópa, sem vildi fá svör við spurn-
ingunni: „Hvað var að“ og lagði
þessa spurningu fyrir 15 leikmenn,
sem léku flesta leiki með meistara-
flokki í sumar, og svöruðu þeir henni
hver og einn, í góðu tómi, eftir líflega
æfingu, síðast í september. Það
skemmtilega við svör þessi er það, að
yfirleitt koma þeir ekki fram með
neinar ásakanir á neina sérstaka aðila,
nema þá óbeint á sjálfa sig. Þeir
voru líka sammála um það, að þjálf-
arinn ætti þar enga sök, síður en svo,
en það er oft sem mönnum þykir þægi-
legt að kenna honum um ef illa geng-
ur.
Hvað er það þá? Þessu leitast þeir
við að svara, og leysa þar með gátuna
um það „hvað var að“:
Alexander Jóhannesson:
Ég held, að aðalástæðan til þess hve
illa gekk til að byrja með, hafi verið
sú, að margir ungir menn voru reynd-
ir í liðinu, en það þarf tíma til þess, að
fá þá til að samlagast þeim eldri sem
fyrir eru. Það er því ósköp eðlilegt að
erfiðlega gangi til að byrja með, með-
an verið er að yngja liðið upp. Þegar
liðsmenn fóru að ná saman fór allt að
ganga betur, og ég tel að það megi bú-
ast við að þetta lið nái góðum ár-
angri á komandi árum. Ég álít að
þetta sé ekki neinum sérstökum að
kenna, þetta gerist alltaf þegar miklar
breytingar verða í kappliðum. Að
mínu áliti var vel æft allan tímann.
Ásgeir Arnbjörnsson:
Liðið náði ekki saman fyrr en á
miðju sumri. Það var þungi í leik-
mönnum vegna þess hve illa gekk í
byrjun. Ég kom það seint í liðið að ég
á erfitt með að gera mér fulla grein
fyrir því sem gerðist áður en ég var
settur í liðið.
Bergsveinn Alfonsson:
Það var dálítið skrýtið hvað kom
yfir liðið í byrjun keppnistímabilsins,
það var eins og það væri einhver
drungi yfir því, það vantaði allan á-
huga úti á vellinum. Það var ekki nógu
mikil elja lögð í það sem verið var að
gera, ekki nógu mikill kraftur til þess
að láta eitthvað skemmtilegt ske. Mér
Þó hef ég verið í saumaklúbb, eins og
allar aðrar konur, hef verið í honum
síðan ég fluttist til Reykjavíkur. Svo
hef ég verið í kvenfélagi, sem kennt er
við Vestmannaeyjar og heitir „Heima-
ey“. Lítið félag og skemmtilegur hóp-
ur, og þar eru mörg verkefni, eins og
allsstaðar.
Finnst þér að konur íþróttamanna
eigi að setja sig inn í þeirra mál, og
vera þeim þá til aðstoðar ef mögulegt
er ?
— Endilega. Ég held að það sé betra
fyrir þá sjálfa, ef þær hafa meiri
skilning á hlutunum, og áhugamálum
þeirra.
Ég held að það sé bráðnauðsynlegt
að á þessu sé gagnkvæmur skilningur,
og svo er gott að geta talað um hugð-
arefni sín við konuna sína, það er a.
m. k. mín reynsla.
Hvað vilt þú svo segja að lokum,
Ingibjörg?
Ég vildi svo enda þetta samtal með
örfáum orðum, sem Einar Björnsson
beindi til mín á hátíðlegri stund hér á
heimili okkar. Hann sagði við mig:
„Það eru svo ótal margir verri staðir
til hér í Reykjavík, sem eiginmaður-
inn gæti verið á, en á Hlíðarenda.“
Þetta hefur setið í huga mínum síðan.
Ég held, að það væri gott fyrir marg-
ar konur að hugleiða þessi orð Einars,
og þá sérstaklega þær sem eiga erfitt
með að sætta sig við allan þann tíma
sem eiginmaðurinn eyðir í félagsstörf,
æfingar og leiki, sagði þessi geðþekka
kona að lokum.
fannst þó að stig og mörk gæfu ekki
rétta mynd af gangi leikjanna. Ég
held líka að menn hafi ekki áttað sig
á þeim öru breytingum, sem verið var
að gera á liðinu. Menn fundu sig ekki
í nýju stöðunni og svo var breytt aft-
ur. Allur fyrri hlutinn af keppnis-
tímabilinu var leit að liðinu, og svo
kom að því að við fórum að skora
mörk og liðið fór að mótast. Einstak-
lingarnir tóku að vaxa og þroskast og
fá hið nauðsynlega sjálfstraust, og svo
er það gamla sagan að þegar vel geng-
ur eykst áhuginn.
Birgir Georgsson:
í fyrstu hélt maður að þetta væri
þjálfarans sök, og voru þessi mál
rædd á fundum, og komu fram til-
lögur um ýmsar breytingar. Það sem
aðallega var að, var sú staðreynd að
menn náðu ekki saman, þegar út í
leikinn kom. Það virtist vanta þann
neista úti á vellinum, sem þurfti til að
sigra, það vantaði baráttuviljann, og
inní þetta blandaðist svo óheppni
eins og í leik Vals við KR og Vest-
mannaeyinga.
Mikill aldursmunur var á leikmönn-
um, og áttum við erfitt með að skilja
hver annan, en svo kom þetta, er leið
á sumarið, og nú er ég mjög bjart-
sýnn með framtíðina, og það kæmi
mér ekki á óvart þótt Valur blandaði
sér í baráttuna um efstu sætin í deild-
inni á næstu 2—3 komandi árumf
ásamt Akranesi.
Halldór Einarsson:
Ég álít að aðalástæðan til þess hve-
illa gekk til að byrja með hafi verið
sú, hve margir leikmenn voru notað-
ir eða yfir 20 alls.
Ekkert lið mótast með stöðugum
mannabreytingum, en það var ef til
vill ill nauðsyn. Það náðist aldrei
verulega jákvæður leikur útúr þessum
liðum, sem verið var að setja saman
fyrr en langt var liðið á sumarið.
Ég álít að ekki hafi verið illa æft í
vor og sumar, og að hugur hafi verið
í mönnum. Það er yfir okkur svolítil
óheppni, leikir tapast með einu marki,
og við erum óheppnir með skot.
Það má líka kalla mikið áfall fyrir
liðið að fjórir af beztu leikmönnum
okkar frá því í fyrra, og það þeir sem
skoruðu mörkin yfirleitt, falla út, eru
ekki með lengur, og nýir menn að
koma inn ungir og ómótaðir.
Ég álít að félagsleg samheldni með-
al leikmanna hafi verið í góðu lagi í
sumar.
Úr því sem komið er, get ég ekki
annað sagt en að ég sé mjög bjart-
sýnn með þetta lið.
Halldór Sigurðsson:
Höfuðástæðan fyrir því hve illa
gekk til að byrja með, var sú hve-