Afturelding - 01.08.1987, Blaðsíða 11

Auðunn
Blöndal:
Af hverju
frelsi?
Ef þú hefur tekið á móti Kristi
sem persónulegum frelsara þín-
um, kemst þú ekki hjá því að
verða fyrir árásum á einhvern
hátt. En þessar árásir eru smá-
vægilegar þegar þú setur þær á
vogarskálar til að meta hvort
það hafi nú verið rétt ákvörðun
að taka þetta spor sent frelsið í
Jesú Kristi er. Jafnvel þar sem líf
manna hefur verið í veði, hafa
þeir sem þekkt hafa Krist vel,
ekki hugsað sig um augnablik að
láta heldur lífið en að láta af
trúnni. Pá kemur þessi spurning,
sem svo margir, sem ekki eiga
þessa reynslu, spyrja. Hvað er
það, sent þú öðlast við að fara
þennan veg, sem gerir þetta þess
virði að verða talinn smáskrýt-
inn eða jafnvel alvitlaus, ef
menn hafa kannski fórnað ein-
hverju sjáanlegu fyrir þetta
frelsi? Ég lield að svarið sé
aðeins eitt og það er að öðlast
eilíft líf að loknu þessu lífi hér á
jörðinni. Ef við lítum á málið
svolítið nánar, sérðu að þú hefur
kannski eytt öllum þínum bestu
árum í að byggja upp heimili.
Þetta á við um þá sem komnir
eru yfir miðjan aldur. Hinir
yngri eru ef til vill að byrja að
byggja upp draumaheimilið og
það er svo sannarlega ekkert
rangt við það, því fátt er eins
dásamlegt og gott heimili. En
það gleymist oft við eril og ann-
irnar, sem fylgja þessum upp-
byggingum, að lífið er ekki
nema 70 ár og þegar best lætur
80. Allavega eru fáir til stórræða
búnir eftir að hafa náð slíkum
aldri. Hvað tekur við þá? Dauð-
inn segja menn og eilíf hvíld í
gröfinni eftir það. En getur þú,
sem þannig hugsar, treyst því að
þessu sé svona farið? Þú segir ef
til vill: Flestir reyna að hugsa
sem minnst um þetta og þeim
virðist líða ágætlega. Eru þetta
ekki líka aðallega hinir svoköll-
uðu „sértrúarflokkar" sem boða
það að við þurfum að gera eitt-
hvað róttækt til að öðlast það
sem þeir kalla eilíft líf?
En þá er ég kannski kominn
að kjarna málsins og langar að
spyrja þig sem þannig hugsar.
Hvað er „sértrúarflokkur"?
Okkur hættir svo oft til að rugla
saman orsök og afleiðingu. Eftir
að ég tók við Kristi sem mínum
persónulega Frelsara finnst mér
að ég skilji þetta. Þessir flokkar
náðu að festa rætur af því að fólk
fann þessa þörf að frelsast og
þegar það svo hitti aðra með
samskonar þrá, urðu þessir
flokkar til. Ef þjóðkirkjan okkar
hefði tekið á þessum málum eins
og Biblían boðar, hefði hvorki
ég né aðrir þurft að fara annað
en í næstu kirkju til að fá fyrir-
gefningu syndanna og skírast
þeirri skírn sem engan veginn er
hægt að ganga framhjá ef maður
vill trúa Guðs orði.
Kæri lesandi, sem ekki hefur
gert upp þín mál við Drottin
með því að láta frelsast, gerðu
það strax í dag. Þú hefur engu að
tapa en allt að vinna, og eins og
ég hóf mál mitt með að þú gætir
fengið smá árás frá vinum eða
vandamönnum, þá er það svo
lítilfjörlegt gjald fyrir eilífa lífið
og margfalt betra líf hérna meg-
in. Lestu 14. kafla Jóhannesar,
þar segir frá þessum himneska
bústað sem bíður okkar ef við
viljum þiggja boðið um dvölina
þar. í Jóhannesarguðspjalli 3.
kafla segir Jesús: „Enginn getur
séð Guðsríki nema hann endur-
fæðist" og því máttu trúa að
Kristur hefur aldrei sagt ósatt.