Afturelding - 01.08.1987, Blaðsíða 14

Carolyn Kristjánsson:
Hlutverk kvenna í
söfnuði Krists
Carolvn Kristjánsson hefur BA gráðu í
gudfræði. Hún hefurstarfað á fslandi síð-
an 1984 og er nú húsmóðir á Akureyri.
Carolyn ólst upp í Brasilíu. |>ar sem for-
eldrar hennar voru kristniboðar.
Til er þjóðsaga um ættbálk
herskárra kvenna, sem bjó í
Skýþíu, nálægt Svarta hafinu.
Þessar konur voru sterkar og
karlmannlegar og gátu borið sig-
urorð af körlum í hverju sem
var, ekki síst í hernaði. Sögur
herma að þær hafi skorið burt
annað brjóst sitt til þess að geta
beitt boga og örvum með betri
árangri. Þetta var hópur hörku-
kvenna, sem hafði lítið við karl-
menn að gera og gætti þess vel
að þeir héldu sig á mottunni. Og
hvar var þeirra staður? í kring-
um herbúðirnar voru stór búr,
og þar var karlpeningurinn
geymdur. Vissulega höfðu þeir
hlutverki að gegna; þeir voru
notaðir þegar fjölga þurfti fólk-
inu. Þegar þeir gátu ekki lengur
sinnt skyldu sinni voru þeir ein-
faldlega slegnir af.
Margar kvenfrelsiskonur nú á
tímum mynda sér hliðstæð við-
horf og þessar Amasónur — þær
hafa lítið við karlmenn að gera!
Á hinn bóginn eru einnig til karl-
menn, sem bera litla virðingu
fyrir konum og finnast þær í að-
alatriðum aðeins hæfar til þess
að ala og annast afkvæmi.
Margir fremstu trúarleiðtoga
fornaldar tóku slíka afstöðu.
Búdda forðaðist konur allt frá
því að hann yfirgaf unga eigin-
konu sína og barn til þess að
hefja leitina miklu að viskunni.
Honum eru eignuð orðtök eins
og: „Konur eru illar, afbrýði-
samar og heimskar." „Forðist að
líta þær augum.“ „Talið ekki við
þær.“ Lærimeistarar („Gúr-
úar“) hindúa til forna litu á það
að fæðast sem kona sönnun þess
að einhver mistök hefðu átt sér
stað í fyrra lífi. Allt til dagsins í
dag er það þó álitið betra en að
fæðast sem skordýr eða óheilagt
dýr, en ekki nærri eins gott og að
fæðast kýr eða karlmaður.
Múhameð bar virðingu fyrir
fyrstu eiginkonu sinni, auðugri
ekkju, sem upphaflega réði
hann í vinnu við úlfaldalestirnar
sem hún átti. Seinna komst hann
samt á þá skoðun að konur væru
einungis til að svala kynhvöt
karla. Fyrir utan margar moskur
múslima mátti til skamms tíma
sjá skilti með þessari áletrun:
„Konum, hundum og öðrum
óhreinum dýrum bannaður að-
gangur.“
Hvar er þá hinn gullni meðal-
vegur, sem liggur á milli þess-
arra öfga? Nánar tiltekið, hvert
er eðlilegt jafnvægi á milli
kvenna og karla í líkama Krists?
Það er óumdeilanleg og viður-
kennd staðreynd að karlar hafa
venjulega haft völdin. Hitt er
álitamál hvaða hlutverk Guð
ætlaði konunni. Til hvaða em-
bætta hefur Guð kallað konur?
Jafnvel minni háttar athugun á
Ritningunni sýnir að frá upphafi
vega hefur Guð tekið tillit til
kvenna og í Nýja testamentinu
kemur skýrt fram að í ríki Guðs
eru allir jafnir. Guð kallar konur
og útvelur þær til þess að þjóna
sér samkvæmt hans vilja, jafnt