Afturelding - 01.08.1987, Blaðsíða 16

því að Jesús skyldi eyða tíma sín-
um í að tala við svo ómerkilega
manneskju. Það fór heldur ekki
framhjá þeim að hann kaus að
gera svo á mjög opinberum stað,
því að brunnurinn var mið-
punktur mannlífsins í þorpinu
og hegðun meistarans hlaut að
vekja eftirtekt. Ef aðrir Gyðing-
ar hefðu orðið vitni að atburðin-
um, hefðu þeim brugðið mjög í
brún, en Jesús hafði enga slíka
fordóma.
Eitt er víst, hegðun Jesú var
mjög óvenjuleg og þótti
hneykslanleg á hans dögum. Það
má með sanni segja að hann hafi
verið róttækur hvað varðaði af-
neitun á hefðinni í þessu sam-
bandi. Ekki var nóg með að
Jesús veitti konum viðurkenn-
ingu af ásettu ráði, heldur leyfði
hann að konur væru taldar með
fylgjendum hans. Til eru heim-
ildir um margar konur sem ferð-
uðust um með Jesú og lærisvein-
unum, og sumar þeirra hjálpuðu
til við að fjármagna starfið (Lúk-
as 8:1-3). Það er einnigeftirtekt-
arvert að eftir upprisuna birtist
Jesús fyrst konu, Maríu Magda-
lenu (Markús 16:19). Þetta er allt
mjög merkilegt í Ijósi menningar
þeirra tíma. Það er ljóst að Jesús
hafði mjög jákvæða afstöðu
gagnvart konum og viðurkenndi
mannréttindi þeirra í ríki Guðs.
Frumkirkjan
Eftir að Jesússteig upp til himins
söfnuðust fylgjendur hans sam-
an í loftstofunni til þess að bíða
komu Heilags anda. Ritningin
segir að 120 manns hafi verið í
loftstofunni og á meðal þeirra
ótilgreindur fjöldi kvenna
(Postulasagan 1:14). Almennt
hefur verið álitið að öll hafi þau
hlotið skírn Heilags anda
(Postulasagan 2:4) og þess
vegna öll fengið kraft til þjón-
ustu eins og Jesús hafði lofað
(Postulasagan 1:8). Frá upphafi
áttu því konur jafnan hlut í
kristnu samfélagi. Nú verður
að geta þess að karlmenn
gegndu flestum leiðtogahlut-
verkum, því að í þessari menn-
ingu höfðu karlmenn meira at-
hafnafrelsi og svigrúm á meðan
konur höfðu skyldum að gegna á
heimilinu við að gæta bús og
barna. Samt eru undantekning-
ar. Það er athyglisvert að fyrsta
manneskjan sem Páll leiddi til
Krists var kona — viðskipta-
kona. Lydía, sem „verslaði með
purpura" (Postulasagan 16:14),
var auðug kona og mikilsvirt í
sínu samfélagi. Ekki lét hún
nægja að styrkja Pál fjárhags-
lega, heldur átti hún einnig þátt í
stofnun kirkjunnar í Filippí, þar
sem hún opnaði heimili sitt fyrir
hinum trúuðu (Postulasagan
16:40).
Önnur kona, sem skipaði
mikilvægan sess í frumkirkj-
unni, var Priskilla. Hún og mað-
ur hennar, Akvílas, voru mikil
fyrirmyndarhjón. I fjórum
skiptum af sex, þar sem þessi
hjón eru nefnd í Ritningunni, er
nafn Priskillu á undan (Postula-
sagan 18:2, 18, 26; Rómverja-
bréfið 16:3; I. Korintubréf 16:19;
I. Tímóteusarbréf 4:19). Af
þessu hafa margir dregið þá
ályktun að hlutverk Priskillu
hafi verið meira áberandi í starf-
inu. Allavega var starf þessara
hjóna mjög mikils virði fyrir
frumkirkjuna og postulinn Páll
minnist þeirra oftar en einu
sinni. Hver var þjónusta þeirra?
Postulasagan segir frá atviki
þegar trúboðinn inikli, Apóllos,
kom til bæjarins. Hann var vel
máli farinn, og kröftugur í þjón-
ustu Guðs, en samt var eitt
vandamál. Svo virtist sem hann
hefði fengið óljósar upplýsingar
um visst atriði í kenningunni og
Priskilla og Akvílas tóku hann
afsíðis til þess að útskýra það
betur fyrir honum. Hér á kona
þátt í að leiðrétta mikinn
trúboða og hann hlýtur að hafa
viðurkennt kennivald hennar,
því hann tók þakklátur við til-
sögninni.
Rit Páls
Greinilegt er að Páll viður-
kenndi leiðsögn að minnsta
kosti sumra kvenna í frumkirkj-
unni. Samt eru nokkrir kaflar í
bréfum hans, sem virðast stang-
ast á við þá afstöðu og hafa oft
komið á hann karlrembuorði.
Þessir svokallaðir „vandakaflar“
í I. Korintubréfi 14:34-35 og I.
Tímóteusarbréfi 2:12 hafa valdið
miklum rökræðum á meðal
kristinna manna gegnum aldirn-
ar og vakið spurningar. Hefur
Páll vikið frá fyrirmynd Jesú um