Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Page 25

HEIMILISVINURINN
=5
Þeir svöruðu: „Til Jagannath". „Lofið þér mér
að slást með í förina, ég er eín míns liðs! “ Þeir
sögðu henni, að vegurinn lægi gegnum þykkan
skóg og þeir myndu verða margt ilt að þola, áður
Þeir kæmíst þangað. En þrátt fyrir það slóst hún
1 förina og tók þátt í öllum þrautunum með þeim.
Það var nú farið að saxast á gullið, sem hún
hafði haft með sér að heiman, því að hún hafði
verið óspör á því og- þar að auki haft það til upp-
eldis sér og fylgdarmeyjum sínum öll þessi ár.
^ó borðaði hún ekkert af matvælum þeim, sem
skift var milli hinna pilagrímanna. Svo var hún
sjáifstæð og stór í lundinni.
Cliundra Lela rerður meinlætingakona.
Loks náðu pílagrímarnir til aðsetursstaðar
konungsins, 4 mílur frá Midnapur, Konungur hafði
1;eist þar hvíldarstað handa pílagrímum og á hverj-
degi sendi hann þeim hrísgrjón, matbaunir (Dal)
eg hreinsað smjcr (Ghi) að gjöf. Meðan pílagrím-
aniir dvöldu þar, til að hvíla sig eftir ferðina, þá
kom þjónn konungs með matvæli og skifti milli
teirra. Svo stóð á, að Chundra Lela var þá ein
að lesa í helgibókunum, og er þeir buðu
henni að taka sinn skerf af matnum, þá mælti
hún: „Ég borða það eitt, .sem ég fæ fyrir peningana
^öíöa, en þigg ekki ölmusur“. Þjónn konungs furðaði
Sv° á þessu, að hann hafði orð á því við konung,