Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Síða 43

HEIMILISVINURINN
43
Og nú skulum vér láta Chundra Lela sjálfa
segja frá fyrstu kyrkjugöngunni hennar:
„Ég gekk í kyrkjuna á nefndum tíma. Mér
var farið að vaxa hár aftur og það var orðið svo
sítt, að það féll á herðar niður- Enn þá bar ég
mittisdúkinn og var nakin niður að beltisstað; en
þegar ég gekk i kyrkjuna, þá kastaði ég faldi dúks-
ins yfir höfuð mér og yflr brjóstið á mér. Dr.
Philips stóð í prédikunarstólnum. Af vörum hans
heyrði ég fyrstu prédikunina. Ó, sú prédikun!
Meðan ég sat og hlustaði, barðist í mér hjartað
og ég fann, að nú hafði ég fundið það, sem ég
hafði lengi -eftir leitað. Það varð þegar minn
einlægur ásetningur að kasta Bramatrúnni og öll-
um þeim grimmilegu svikum, sem í henni eru“.
Að guðsþjónustunni lokinni kom dr. Philips
og þarlendur prestur til mín. Ég sagði við dr.
Philips:
„Herra ég vil svo gjarna taka skírn“.
Hann svaraði: „Ef þú verður kristin, þá liggja
miklar þrengingar fyrir þér. Vandamenn þinir
munu útskúfa þér og hvað tekurðu þá til bragðs?"
Eg svaraði: „Mun sá guð, sem fæðir fuglana,
ekki líka fæða mig? Mun hann, sem skapaði
uiunninn, ekki ieggja til fæðuna í hann líka? Guð
her umhyggju fyrir mér — ég er óhrædd“.
Nú fékk hann fyrst að vita, hvað ég hét. Frá
kyrkjunni gekk ég aftur heim til mín, en ég gat
hvorki soflð né notið hvíldar. Ég lá marga nótt-