Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Síða 50

5°
HEIMILISVINURINN
lausa og matarlausa. Þegar þú varst Brama-hof-
gyðja, gáfu menn þér mat., en nú gjöra þeir það
ekki lengur, og þá verður þú að svelta. Gætirðu
ekki tekið með þér bókapoka til að seija þær á
leíðinni og lifa svo á peningunum?“
Chundra Lela samsinti þessu, en var þó auð-
sjáanlega á báðum áttum.
Svo lagði hún af stað með bókapokann. Hún
seldi fáeinar bækur, en svo kom hún á sölutorg,
fult af fólki; þá varð hún aftur svo áköf að prédika,
að hún gleymdi alveg bókunum og þá var þeim
náttúrlega stolið frá henni. Þegar hún kom aftur,
fór hún aftur til fundar við dr. Philips, fékk hon-
um tómann pokann og sagði honum, hvernig far-
ið hefði. „Herra“, sagði hún; „ég er ónýt tii að
hafa þessi störf á hendi. Mér er ekkert annað
starf ætlað en að boða fagnaðarerindið". Þá væri
vel, ef allir sendiboðar Krists vissu eins skýlaust
og nákvæmlega, hvað þeir ættu að gjöra!
Vinir hennar báðu hana nú afdráttarlaust, að
hafa með sér dáiítið af peningum, þegar hún væri
á ferðum fyrir mat og aðrar nauðsynjar. Drottinn
blés henni þ ví í brjóst, að hún skyldi koma í
hvert þorp í héraðinu Midnapúr og prédika um
Krist í hverju húsi, því hann vildi, að sá góði
boðskapur skyldi, ef unt væri, boðast hverri sál í
því umdæmi. Hún ferðaðist þess vegna fram og
aftur, biðjandi og prédikandi, og að ses mánuðum
liðnum hafði henni í sannleika tekist að komast