Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Blaðsíða 56

5«
HEIMILISVINURINN
ast með og fylla hann heilögum anda. Og krjúp-
andi tók hún skálina, dýfði hendinni í vatnið og
helti því yfir höfuð bróður sínum og sagði um leið:
„Bróðir minn, ég skíri þig í nafni föðursins, son-
arins og heilags anda“.
Þegar hún stóð upp, þá lagðist djúpur friður
yfir andlit bróður hennar og hann brosti af gleði.
Nú var hann ekki heiðingi lengur, heldur kristinn
maður. Fám dögum síðar komu englarnir og báru
hann heim. Vinir hans hinir heiðnu bjuggust nú
til að brenna lik hans, eins og siður er til með
heiðingjum. En Chundra Lela bað guð þess nú
heitt og hjartanlega, að bróðir hennar mætti fá
útför kristins manns. Það dugði ekki, þó að hún
sárbændi vini hans um það. Þeir svöruðu: „Þó að
þú sért kristin, þá viljum vér ekki allir vera það“.
„Já, en bróðir minn var kristinn og dó kristilega;“
og svo sagði hún þeim alt, sem fram hafði farið
við banasæng hans. Samt synjuðu þeir henni um
það, er hún beiddist. En hún hélt áfram að biðjft
og fulltreysti því, að guð vildi veita henni þetta,
sem hún bað um svo heitt.
Þetta var í byrjun regntímans' Það var þegar
farið að rigna allmikið, en nú tók regnið að streyma
niður. Líkið var búið undir bálförina og flutt
þangað, er það skyldi brenna. Chundra Lela íylgdi
mannfjöldanum og sárbændi guð um það, að leyfa
ekki að lík bróður hennar væri brent. Bálköstur-
inn var nær aliur á floti í vatninu og alt af helti