Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Qupperneq 58

58
HEIMILISVINURINN
inn í hús, þar sem þarlendir menn höfðu safnast
saman; hún gaf því engan gaum, þótt sumir reidd-
ust og aðrir hæddust að henni, heldur settist hún
á góifið, eins og henni var kærast og hóf ræðu
sina til þeirra. Fyrst er þeim næst skapi að gera
gys að henni, en brátt verða þeir hugfangnir af
ræðu hennar og gleyma því, að hún er kona, því
með þeim lærdómi, sem vekur undrun allra, getur
hún iesið upp úr sér eftir minni blaðsíðu eftir
blaðsíðu í helgibókunum þeirra sjálfra. Þá eru þeir
vanir að hópast saman og setjast á gólfið í kring
um hana og hún getur dregið að sér athygli þeirra
tímum saman, meðan hún er að tala við þá um
tómleikann og gloppurnar í trúarbrögðum þeirra.
Og svo leiðir hún Jesús þeim fyrir sjónir, með
svo brennandi kærleika, að hjá þeim vaknar iöng-
un til að þekkja hnnn.
Það er ekki iangt síðan, að hún var á kristni-
boðsferð með nokkrum öðrum trúboðskonum og
bibliulesurum. Fjöldi manna var saman kominn.
Þegar Chundra Lela hafði iokið ræðu sinni, þar
sem bún rakti hinar sterkustu sannanir kristin-
dóminum til varnar, þá sagði einn af trúboðunum
við Indverja, sem stóð honum næst: „Finst þér,
að hægt sé að hafa nokkuð á móti svona kröftug-
um sannleika?"
Þá mælti Indverjinn: „Ó, þessar konur vita
ekkert. Biddu við dálítið, þá skaltu fá að heyra,
hvað presturinn okkar hefir að segja“. Og síðan