Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Qupperneq 64

64 HEIMILISVINURINN
Aðdáunarvert er það, hvað hún brást hyggi-
lega við öllum árásum á kristindóminn og hvað
hún gat tekið háði og fyrirlitningu sárreiðra mót-
stöðumanna með mikilli þolinmæði. Vinur hennar
einn, sagði frá því, að einu sinni hefði hann heyrt
hana tala á markaði (Mela) og flytja fagnaðarerindi
Krists með miklum krafti og fólkið færði sig altaf
þéttara og þéttara saman kringum hana. Þá kallaði
einhver af prestunum til hennar: „Ég vil berja
Krist þinn með stafnum mínum!“ Þá svaraði hún
blíðlega: „Hvað mikið sem þú ber Krist með stafnum
þínum, }iá fer hann aldrei í moia, eins og skurð-
goð þín; þú getur ekki eyðilagt vorn guð, því að
hann er hvorki gjörður úr tré né steini".
Meðal þeirra indverskra heimila, þar sem
Chundra Lela hefir fengið að boða fagnaðarerindið,
er eitt heimili, sem hún hefir leitast við að draga
til guðs. Þetta heimili ætlar nú að fara að taka
kristna trú. Elzti sonur húsföðursins er reiðuáúinn
að láta skírast, en bíður eftir föður sínum öldruð-
um, því ef hann, frumgetningurinn, yrði kristinn, en
léti föður sinn vera Bramatrúar, — hver ætti þá
að búa bálför hans? Það er skylda, sem altaf
hvílir á elzta syninum. Chundra Lela hefir dvaiið
heila daga hjá gamla manninum, og talað við hann
um frelsarann; en þó að hann trúi hið innra með
sér, þá vill hann ekki kasta Bramatrúnni opinber-
lega. Hvernig gæti hann látið reka sig úr sinni
stétt á gamals aldri og þolað allar þær ofsóknir,