Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Qupperneq 85

HEIMILISVINURINN
85
gjör við mig hvað sem þér þóknastí komi svo,
hvað sem koma vill“. Síðan signdi hann sig að
gömlum og góðum kristnum sið, las kvöldbænirnar
sínar og sofnaði svo vært, eins og væri hann kon-
ungssonur, er ætti þess von, að fá að ráða fyrir
dýrðlegu og voldugu ríki. Sorgin var horfin 0g
lundin var svo létt, því hann fann svo glögt til
þess, að hann átti voldugan og ríkan föður að á
himnum.
Morguninn eftir hólt Kristján á fund skóla-
st.jórans, og spurði hann, hvort hann ekki gæti út-
vegað sér kenslu nokkrar klukkustundir á viku.
Því að hann yrði að fá sér eitthvað að gjöra, ella
gæti hann ekki haldið áfram skólanáminu.
„Það ber vel í veiði“, sagði skólastjórinn,
>,þór komið eins og þér væruð kallaður. Rétt áður
var ríki bankastjórinn okkar staddur hérna hjá mér,
og óskaði eftir að fá einhvern af skólapiltunum, til
að veita börnunum sínum tilsögn. Nu skal ég
gefa yður meðmælingarbréf tii hans, og ég vona
að það nægi til þess, að þér fáið stöðuna.
„Guð veri lofaður", hrópaði Kristján ósjálfrátt,
„hann hefir sannarlega velt þungum steini af hjarta
mínu“.
Litlu síðar gekk Kristján niður skrautlegu
hrepin, sem láu að húsi bankastjórans; augu hans
vóru full aí tárum, þvi að alla hluti hafði drottinn
gjört vel til hans. Þetta skrautlega hús varð nú
UPP frá þessu bústaður hans, honum var borgið,