Heimilisblaðið - 01.09.1945, Blaðsíða 21

SEIMILISBLAÐIÐ
181
' Þetta er undarlegt, tautaði hann.
Mjög undarlegt, svaraði Alan.
Hann lagðiet á hurðina af öllu afli. Hún lét undan
brast inn. Dauf skíma barst utan úr ganginum inn
j lefann, og mennirnir rýndu inn í rökkrið. Rossland
u 1 rúniinu. Þeir sáu móta fyrir andliti lians. Það sneri
UflP og var líkast því, sem hann starði upp í loftið.
En h
M
ann Iireyfði sig ekki og mælti ekki orð af vörum.
ar8ton gekk inn og kveikli ljósið.
Síð
an stóðu þeir allir grafkyrrir stundarkorn. Svo
,je)rði Alan að skipstjórinn lokaði hurðinni að haki
111 ’ °g af vörum Marstons heyrðist slitrótt hvískur:
G»ð minn góður.
Ekkert var breitt ofan á Rossland. Hann var óklædd-
°g armarnir teygðir út. Munnurinn var galopinn
b köfuðið sveigt aftur á bak. Hvítt lakið undir hon-
111 var blóði stokkið og lafði fram á gólfið. Augun
^hálfopin. Er mesta undrunin var runnin af þeim,
arston læknir þegar til starfa. Hann velti Ross-
tók M
, ucivnu jicgai ni siaiia. xiiiiui vcm uuoð*
við, svo að bakið sneri upp, og um leið og þeir
^au það mættust augu þeirra Alans og skipstjórans.
011111 bugsunina mátti lesa úr augum beggja.
Marston tók fyrstur til máls, kaldur og rólegur að
ej.1 er virtist: — Hnífstunga, rétt við hægra lungað,
ekkekki í það. Ljótt sár yfir liægra auganu. Hann er
1 'biinn. Látið hann liggja kyrran, þar til ég kem
e álxöld og umbúðir.
l^k btymar voru lokaðar að innan, sagði Alan, er
ð lllrilm var genginn út. — Og glugginn var líka lok-
nio 11111311 ■ l*etta lítur xit fyrir að vera — vera sjálfs-
‘ b*að er ekki ósennilegt, að eitthvert samband
k . Veri® !1 niilli þeirra, og Rossland lxafi fremur
þetta en sjóinn.
li'fl '
ir * 6 sklPstjóri liafði kropið á kné. Hann leit und-
°8 ^reifaði í nll liorn og fletti við gólfteppinu
j ^áhildasðunum. — Hér er enginn hnífur, sagði hann
Kað ^11 8V° kættl bann við eftir andartak. — En
það rauðir blettir á gluggarúðunum. JÉg lield, að
lafi ekki verið sjálfsmorð. Það hefur verið — —.
Morð_______.
lJni ^3’ ef Rossland deyr. Það liefur verið gert gegn-
]lej. 0i111111 gluggann. Ef það er þá mögulegt. En ef hann
lan' ^ SGtlð eða ®taðið hér, getur verið, að maður með
kar?1 ilan<Reggi hafi náð til hans. Það lxefur verið
,, lnaðllr, Alan. Það getum við verið vissir um. Það
ar karlmaður.
sjálfan vita menn svo lítið, að það gefur
slíkum getgátum byr í seglin, þótt hins
vegar að þeir, sem telja hann höfund-
inn hafi líka sín rök fram að færa.
Skoðanakönnun um lœkna-
starfsemi.
Læknafclag nokkurt í Kaliforníu efndi
til skoðanakönnunar síðastliðinn vetur
um fyrirkomulag læknastarfseminnar.
Spurningin hljóðaði svo: „Haldið þér
að við eigum að lála hið opinbera ann-
ast öll læknisfræðileg vandamál?“ Spurð-
ir voru 5000 menn. Helmingurinn svar-
aði spurningunni játandi, 34% neitandi,
en 16% 'vildi ekki talca afstöðu.
Sá, sem sá um þessa skoðanakönnun, *
var John R. Wittle. Hann sendi niður-
stöðuna ásamt skýrslu til C. M. A. Concil
og lét það álit í ljós, að meiri hlutinn
væri samþykkur opinherri stjórn á
læknamálunum, því að meiri möguleik-
ar væru á því, að þeir óákveðnu hefðu
jákvæða afstöðu til málsins en neikvæða.
Ennfremur leit hann svo á, að niður-
staðan sýndi nokkuð almennan vilja
manna í þessum efnum, þar sem Kali-
fornía væri meðal þeirra ríkja, þar sem
almenn menntun væri í góðu lagi.
f annað skipti efndu hlaðamenn til
skoðanakömumar meðal 5000 mannn
um þessi sömu efni. Niðurstaða þeirra
var á þessa leið: 35% óskuðu eftir, að
núverandi fyrirkomulag (þ. e. fullkom-
ið einkaframtak) héldist áfram, 31%
álitu heppilegast, að skipulagning lækna-
málanna væri í höndum þess opinhera,
en einstaklingarnir fengju að kjósa sér
lækna, 25% voru hlynntir/ algerum af-
skiptum þess opinbera, 4% vildu sér-
stakar læknabækistöðvar, en aðrir voru
óákveðnir.
Radar — augdö sem „sér“ í
myrkri.
Eitt allra merkasta nýmælið, sem fram
kom á styrjaldarárunum, var fullkomn-
un raföldusjárinnar, radio detection and
ranging“, sem venjulega er stytt í „rad-
ar“. Uppfinning hennar er ekki hægt
að rekja til neins einstaks manns eða
neinnar einstakrar þjóðar. Á árunum frá
1930 til 1940 voru Bandaríkin, Bretland,
Frakklaiul og Þýzkaland livert í sínu
lagi að reyna að finna tæki i likingu
við raföldusjána. En að haki þeirra