Heimilisblaðið - 01.03.1947, Síða 10

54
HEIMILISBLAÐIÐ
=uppria
Komið lieilir hér,
herrann blíður. tér,
allir lirelldir, þreyttir, sjúkir, særðir.
Eg hér yður bjó,
æðstan frið og ró,
svo þér héðan hélduð endurnærðir.
Láttu lífsstraum þinn,
ljúfi Jesú minn,
hjörtun lífga, hugar létta þunga.
Heiðri sérhver sál,
sannleiks eilíft mál,
Guð vorn, Drottin,
göfgi sérhver tunga.
Láttu andans ljós,
láttu himinrós,
liugann lýsa, hjartans akur skreyta.
Láttu lífsins hag,
lát livern sunnudag,
oss í bljúgum bænarhug þín leita.
Kom með kraft og frið,
kirkju þína styð,
svo hún jafnan sigri góðmn hrósi.
Herra, um þína hjörð,
lialtu'sterkan vörð,
gef hún ætíð gangi í þínu ljósi.
Brynjólfur Björnsson
frá NoröfirSi.
og áliyggjur. Engin liughreystandi orá konia
yfir varir hans. Það er eitthvað ískyggilegt
í fari hans — Guð veit, liver liefur liagað
því svo til, að hann kom hingað í örkina
til okkar!
Hinn ævagamli höfðingi hóf augu sín til
spyrjandans:
•— Börnin mín, sagði hann þýtt og vingjarn-
lega, svo að andlit þeirra urðu jafnskjótt
bjartari yfirlitum. Kæru börnin mín, þið
hafið rétt fyrir ykkur, og þó rangt. En Guð
liefur þegar svarað, áður en þið liafið haft
tóm til að spyrja. Ég verð að samsinna ykk-
ur í því, að maðurinn frá landi stríðsins er
enginn aufúsugestur, og erfitt er að skilja*
livaða blessuii getur leitt af slíkum undarleg*
um náungum. En Guð, sem sjálfur hefur
skapað þess konar menn, veit, hver tilgang-
ur hans var, Allir þurfið þið að fyrirgefa
þessum hvitu mönnum ^nargt, því að þuð
eru þeir, sem enn einu sinni hafa kallað refsi-
dóm Guðs yfir jörð vöra. En Guð liefur gefið
okkur til kymia, livað hann ætlist fyrir nieð
livíta manninn.
Þið allir, þú Svertingi, þú Indíáni, þú Eski-
mói, getið hafið hið nýja jarðlíf með ást-
fólgnum konum ykkar, þú með blökkukonu
þinni, þú með Indíánakonu þinni, þú ineð
Eskimóakonu þinni.
Það er Evrópuinaðurinn einn, sem á sét
ekki maka.
Ég hef lengi verið hryggur af þeirri ástæðu,
en nú virðist mér það liafa sína orsök. Þessi
maður á að vera lijá okkur sem áminniug
og livöt — sem eins konar vofa á liann að
koma fram. Hann getur ekki stofnað heimili?
— neina hann leiti athvarfs í hinum mis-
lita mannkynsstraumi.
Hann mun bví ekki geta lagt líf ykkar
á hinni nýju jörð í rústir. Verið hugliraustir
og látið þessi orð gefa ykkur kjark.
Myrkrið skall á, og morguninn eftir reis
hinn litli, hvassi tindur fjallsins helga upp
úr vatninu í austri.