Heimilisblaðið - 01.03.1947, Page 21

endirinn
LÁKI
L A T I
7. Stefndi borinn beint niður á bryggju. „Hó!
Hæ! Hoppaðu að stoppa og stoppaðu borinn,
lasm“, kallaði Gvendur. En Láki liafði ekki
bugmynd um, bvernig átti að fara að því, svo
aÓ hann varð að láta skeika að sköpuðu.
8. Brá nú Gvendur fyrir sig betri löppinni og
tók á rás á eftir honum. Dró óðum saman með
þeim. „Bíddu, ég er alveg að ná þér, gamli
skröltari!“ kallaði hann. „Æ, flýttu þér m-mað-
ur. Ég er f-farinn að f-fá li-h-ixta“, svaraði Láki.
P' vei! í sama bili og Gvendur ætlaði að
gnpa í Láka, hjó borinn gat á vatnsleiðBlu og
Peytti bunan Gvendi, greyinu, lengst upp í loft.
„Hana, þar fékk ég einn framan yfir!“ kvein-
aði hann.
10. Þegar Gvendur kom niður á bryggju-
hausinn, sá hann, hvar Láki brunaði í kringum
sælgætissöluna. Kaupmaður var farinn að fá
verki í augun af að horfa eftir þyrstum við-
skiptavinum, sem hvergi sáust.
H- Óðar og Láki hafði lokið hringnum
flngum skúrinn súnkaði stykkið úr bryggj-
nnm niður í sjó með öllu saman og varð þeim
eldur en ekki liverft við. Allt fór þetta þó
bet«r en áhorfðist.
12. Þegar skúrinn var kominn á flot, tóku
viðskiptamennirnir þegar að streyma að. Gerð-
ist brátt glatt á Hjalla og voru þeir Gvendur og
Láki, að sjálfsögðu, hrókar alls fagnaðar, því
að sá hlær bezt, sem síðast hlær.