Heimilisblaðið - 01.03.1950, Blaðsíða 23

^Eimilisblaðið
59
kyrtilfald kardínálans
Framhaldssaga eftir Stanlex J. Weyman
'^3 lokum gaf hún mér merki um að setjast niður, og gekk
S'° út £ Jyrnar, sem sneru út að garðinum, og stóð þar og
S|ieri við mér baki. Ég hlýddi. Ég settist niður. En þótt ég hefði
|Ö8kis neytt síðan daginn áður, kom ég engum bita niður.
® Éandlék hnífinn, og drakk, og varð sár og reiður yfir þess-
''skrípaleik. Síðan leit ég út um gluggann, á rennvota runn-
lla °g rigninguna og sólskífuna í fjarska — og inér kólnaði aftur.
£ einu sneri hún sér við og gekk til mín.
' Þér borðið ekki, sagði liún.
. Eg fleygði hnífnum frá mér og stökk á fætur, frá mér num-
1111 af geðsh

h
Mon Dieu, frú! hrópaði ég. Haldið þér,
eg sé alveg tilfinningalaus?
®g á sama augnabliki varð mér það ljóst, livað ég Iiafði gert,
'a^a fólskuverk ég hafði framið, því hún varpaði sér í sama
'eifangi á hnén á gólfið, vafði örmunum um hné mér, þrýsti
ta*votum kinmim sjnum að grófum fötum mínum og grátbað
^g um náð — um líf, líf, líf hans! Ó, það var, hræðilegt! Það
j^r lu'a;ðilegt að heyra ekkablandna rödd hennar, að sjá ljóst
ar hennar hrynja niður um leirslettótt stígvélin mín, að finna
^annvaxinn, smágerðan líkama liennar kippast til af ekkasog-
Ul 11 ’ að finna, að þetta var kona, göfug kona, sem niðurlægði
sJa]fa s[g þannig við fætur mína!
ý" Ó, frú, frú! æpti ég í örvæntingu minni. Gerið það fvrir
llrg» að standa á fætur. Standið á fætur, eða ég neyðist til að fara!
. '~T Líf hans, aðeins líf hans, stundi liún með ákefð. Hvað
. e Ul' hann gert yður, að þér skulið ofsækja hann eins og þér
afi3 gert? Hvað höfum við gert yður, að þér skulið valda
°^Eur þessari óhamingju? Ó, sýnið okkur miskun! Sýnið okk-
ist þó daglega. Andaðist þar í tjaldi
sínu á árbakkamun fyrir neðan sjálfa
lögréttuna um nóttina á niilhun þess
17. og 18. júlí, 61 ára gamall. Hafði
hann þá lögmaður verið 22 ár og þar
fyrir vicelögmaður 8 ár, alls 30 ár.
Lík lians flutti viku síðar af alþingi
sýslumaðurinn í Borgarfirði, Sigurður
Jónsson, með nokkrum öðrum, norð-
ur í Víðidalstungu, eignarjörðu hans
og heimili, og var þar jarðað. En al'
þinginu fylgdu því norður í hraunið
allir fyrirmenn, sem nálægir voru:
amtmaðurinn Mag. Jón, lögmenn Ní-
t'ls Kier og Benedikt; landfógetinn
Cornelius Wulf, prófastar, sýsluinenn,
lö'gréttumenn, að vísu 100 manns.
Hitardalsannáll.
SKEMMTANIR Á ÍSAFIRÐI
Það er hvorttveggja, að skemmtanir
hér á ísafirði eru eigi margar, enda
Iremur hjárænulegar þær fáu
skemmtanir, sem um hönd eru hafðar.
I vetur hefur verið hér dansfélag,
sem heldur dansleiki tvisvar í hverj-
um mánuði, en þar með fylgir sú
ísfirzka, að enginn karl eða kona,
sem gift er, má koma þar inn fyrir
dyr.
Ef það væri eigi af heldra taginu,
að kallað er, sem heldur þessar dans-
samkomur, kynni mörgum að detta
margt í hug.
En, svo að sleppt sé öllu gamni,
þá virðist það ærið óviðfelldið, að
vera að gera þennan flokkamun.
Allir hafa gott af að létta sér upp
við og við, og í ekki stærri hæ en
ísafjörður er, ættu menn að geta kom-
ið sér í hróðerni sanian unt saklausar
skeinmtanir, án þess að láta giftingar
eða skoðanamun koma til greina.
ÞjóSv. 31. des. 1890.
SKÁLDALAUN
I fjárlögum annarra menntaðra
þjóða eru árlega veittar fleiri þús-
undir seni lieiðurslaun til helztu
skálda þjóðanna.
Allar menntaðar þjóðir viðurkenna,
hve mijda þýðingu fyrir þjóðlífið
fagur og þjóðlegur kveðskapur hefur,
og telja sér skylt að bera umhyggju
eigi síður fyrir andlegum en líkam-
legum þörfurn þjóðfélagsins.