Heimilisblaðið - 01.12.1965, Blaðsíða 3

GRÖF PÉTURS POSTULA
Kafli úr bókinni:
„Biblían hafði rétf fyrir sér“
eftir dr. Werner Keller.
Eftir að Múhameðstrúarmenn höfðu lagt
undir sig Landið helga árið 637, var það
lokað kristnum mönnum í margar aldir,
að undanteknu tímabili á krossferðatím-
unum. Eini staðurinn á jörðinni, þar sem
kristin erfð varðveittist óslitið um aldirnar,
var Rómaborg, stóll Péturs.
Hver var Pétur, hvernig birtist persóna
hans í Nýja testamentinu?
Símon var fiskimaður í Kapernaum á
strönd Geneseret-vatnsins. Bróðir hans,
Andrés, fór með hann til Jesú. „Jesús leit
á hann og sagði: Þú ert Símon Jóhannes-
son, þú skalt heita Kefas, sem er útlagt
Pétur.“ (Petros) (Jóh. 1,43). Og það þýðir
„Klettur". Þannig varð hann einn af fyrstu
lœrisveinum Jesú.
Eftir dauða Jesú var Pétur sá fyrsti af
lærisveinunum, sem sneri heiðingjum til
kristinnar trúar. (Post. 10). Hann varð
leiðtogi hins fyrsta kristna safnaðar í
Jerúsalem og Júdeu og starfaði síðar einn-
ig utan Palestínu, það sást af bréfunum
tveim til kristinna manna í Litlu-Asíu. 1
Jóhannesarguðspjalli er gefið í skyn, í
samtali milli Jesú og Péturs, hvernig hann
hiuni mæta dauða sínum á efri árum.
»Þegar þú varst ungur, girtir þú þig og
gekkst hvert sem þú vildir; en er þú eldist,
muntu útbreiða hendur þínar, og annar
mun girða þig og fara með þig, þangað
sem þú vilt ekki. En þetta sagði hann til
þess að gefa til kynna, með livaða dauð-
daga liann mimdi vegsama Guð.“ (Jóh.
21, 18—18).
Á þessum fáorðu ummælum um Pétur
í Nýja testamentinu byggir helgisögnin,
kirkjuleg erfikenning og munnlegar og
skriflegar frásagnir af áframhaldandi ör-
lögum Péturs. Þær segja frá því, að hann
hafi liðið píslarvættisdauða í Róm, og þær
vita einnig um staðinn, þar sem bein hans
hvíla, nefnilega undir höfuðaltarinu í Pét-
urskirkjunni.
Veðhlaupabraut Caligúlu.
Þegar Rómaborg brann.
Á tímum hinna fyrstu kristnu manna,
heyrðust svipusmellir á stóra kringlótta
svæðinu, þar sem Péturskirkjan stendur
nú. Jörðin dundi af hófataki hestanna og
loftið endurómaði af þúsundrödduðu hrópi.
Caligúla keisari (36—41 e. Kr.) hafði
nefnilega látið gera veðhlaupabraut á þess-
um stað. Eina minningin um hana er nú
granna steinstrýtan (obelskinn) á Péturs-
torginu. Caligúla hafði sjálfur látið sækja
hana til Egyptalands.
1 júlí árið 64 kom upp eldsvoði í Róm.
Orðrómur gekk um það, að Neró væri
valdur að honum. Hann var ekki sjálfur