Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1917, Blaðsíða 98

92
Indriði Einarsson:
IIÐUN’N
það. Alveg sama er með kjötframleiðanda, sem leggur
á borð fyrir sig og sína 100 kg. af kjöti, að hann
hefir haft sama sem 100 kr. tekjur af því kjöti. IJvi
verður ekki haldið fram eins og oft er gert að síðari
100 kg. séu minna virði en hin fyrri. Það er ekki
einskis vert að lifa, og lífið er ekki ódýrara hér en
á Norðurlöndum. Sá sem ætlar að lifa kostnaðarlaust
án þess að sníkja, fellur úr liungri og kulda á
nokkrum dögum. ísland er dýrast allra Norðurlanda
vegna þess, að hingað verður að flytja yfir útliaíið
alt korn, öll kol, alt timbur til bygginga, tölu-
vert af kartöllum, alt járn og alt byggingarefni,
nema sand og stein, og að auki 40 — 50,000 lestir
af salti. Svíþjóð heíir alt þetta lieima hjá sér, nema
saltið. Danmörk heíir það alt heima hjá sér nema
járnið og kolin. Noreg vantar enn nokkuð af korn-
inu, eins og í fornöld, og þess utan kol, járn og salt,
sem beir þurfa mikið af eins og við til fiskiiðnaðar-
ins. Af þessum ástæðum er ísland dýrast af Norður-
löndum. Áður en skipaleigan tók að hækka, en farið
var að hugsa um skipaeign til flutninga, reiknaðist
mönnum hér, að skipaleigurnar til landsins kostuðu
2,800,000 kr. á ári, og sama sagði Thor E. Tulinius
í blaðagrein nokkru síðar. Hann var einmitt maður-
inn, sem bezt hlaut að vita um það. Það eru þessar
2.8 miljónir, sem verður að Ieggja ofan á útgjöldin
til þess að lifa á Islandi, og sem gera lífið dýrara
hér. Þær eru árlega hér um bil 33 kr. á mann, eða
160 kr. á hvert 5 manna heimili. Þess utan koma
vextir, upp og útskipun og stundum llutningskostn-
aður á landi til að gera aðfluttu vöruna dýrari hér
en annarsstaðar.
Nú í dýrtíðinni eru þessi útgjöld hækkuð ótrúlega
mikið auk þess, að allar lífsnauðsynjar hafa sligið
óvenjulega mikið. Landið berst við dýrtíðina með þvi
að flytja að eins brýnustu nanðsynjar af skornum