Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1919, Blaðsíða 41

IÐUNN|
Dvöl min meðal Eskimóa.
283
hinir tveir félagar mínir mér síðar um kvöldið, að
fjórir álíka bitar hefðu verið sendir af hvoru hinna
búanna, og nú veit ég, að þetta var sent úr hverju
húsi, þar sem eitthvað var að sjóða, svo að hvert
þessara heimila hlýtur að hafa fengið mun meira en
þau þurftu í mál. Meðan við sátum að snæðingi,
voru okkur einnig færðar matargjafir; virtist hverri
húsmóður vera kunnugt um, hvað hinar suðu, og
hefði hún eitthvert sælgæti fram yfir liinar, þá sendi
hún það, en af þessu leiddi, að smástúlkur voru altaf
öðru hvoru að koma í gættina til okkar með eitthvað
aukreitis lianda okkur. Sumt var beinlínis ætlað mér;
— mamma hafði sagt, að hvernig sem við annars
skiftum hinu, væri nýrað ætlað mér; eða mamma
hafði sent mér þessa lillu ögn af selsgrön með þeim
Ummælum, að ef ég vildi borða hjá sér í fyrramálið,
skyldi ég fá heila grön; annar félaga minna væri nú
uð borða hjá þeim og segði, að ég teldi grönina bezta
hitann af selnum.
Meðan við snæddum, sátum við framan á pallinum,
þar sem menn sváfu, með inatarbitann í vinstri hendi
°g hnífinn í þeirri hægri. Ég hafði nú aldrei borðað
*ueð eirhníf fyrri, en hann var nógu beittur og mjög
svo hentugur. Eirstykkið, sem blaðið hafði verið
sniiðað úr, hafði, að því er fólkið sagði mér, fundist
norður á Victoríu-eyju á veiðistöðvum annarar ættar,
etl af þeim hafði það keypt stykkið fyrir nokkuð af
í’ekavið frá meginlandinu. Húsmóðirin sat mér til
hægri handar, gegnl suðu-kerinu, en bóndinn á vinstri
hlið. þar eð húsið var eitt af þessum almennu spor-
°skjulöguðu snjó-strympum, sjö sinnum níu fet að
'onanmáli, gálum aðeins við þrjú setið framan á
hinni tveggja feta liáu snjóbrík, en á hana voru
hreiddir hreindýra-, bjarnar- og moskusuxa-feldir
sem sængurklæði. Börnin urðu því að borða stand-
‘’ndi á gólfinu, til hægri handar við dyrnar, er inn