Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1919, Blaðsíða 81

IÐUNNl
Ritsjá.
323
stafasetningu i einhverri reglubundinni og smekkvísri mynd
hefir verið haldið, og má segja að slík blæbrigði séu eins
mörg og höfundarnir. Hitt er annað mál, hvað menn kunna
að álíta hyggilegt að fara langt í þessum efnum, því ekki
er ósennilegt, að hér eins og annarsstaðar reki fjandinn
inn alla hendina, fái hann að koma inn einum fingri — svo
að ljóðstafasetningin hyrfi. En i því væri engin bragarbót,
því ef á annað borð er hægt að koma hugsununum fyrir ó-
Þvingað inni í brynju íslenzkrar bragfræði, er það sennil.
formfegursti Ijóðræni kveðskapurinn, sem heimurinn á.
í sambandi við þetta má minnast á eitt atriði óþolandi
tilgerðar, sem farin er að sigla háum seglum í annari
hvorri ljóðabók — líka hjá Gesti — og það er hvernig
kvæðin eru prentuð. Vísuorðin eru brotin og bútuð sundur,
svo það særir cfnið, þreytir augað og eyðir pappírnum.
Stundum eitt eða tvö orð prentuð í línu og mynduð slík
halarófa yfir hálfa síðu og er það lýti á eins vandaðri út-
gáfu og á ljóðum Gests. Þetta er ósiður sem ætti að hverfa,
Því liann minnir átákanlega á einhverja danska leirpumpu,
sem ætiaði að gcra lesendunum Ijósasta »stemninguna« við
það að veltast á báðum endum dauðadrukkinn ofan stig-
ann sinn, með því að prenta vísuorðiö þannig:
og han
paiIHl
nedad
•aujaddej;
Þetta er það helzta, sem segja mætti um kvæðin í heild
°g er litlu við að bæta um einstök kvæði. Bókinni er skift
i Uafla og er það fremur handaliófsskifting. Jafnbeztu kafi-
nrnip eru Vikivakar og Ilendingar því næst. Við mörg þau
kvæði á það, sem Gestur segir á einum stað:
líg vinn úr þvi, sem aðrir vilja ekki nýta.
í arinskerslum leynist löngum lagleg spíta
()g vikivakarnir eru flestir góðir og sumir afbragð t. d.
Hólamannahögg, óvenju frískt og kröftugt kvæði, en þó
Þýtt, þegar því er að skifta. Og svo er um fleiri slík kvæði,
sem sett hafa verið í Sveinkaljóð, en eiga alt eins vel
heima lijá vikivökunum, svo sem Hölludans, Hún syngur,
Kata litla i Koti, en það eru alt kvæði, sem gætu sómt sér