Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1919, Síða 81

Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1919, Síða 81
IÐUNNl Ritsjá. 323 stafasetningu i einhverri reglubundinni og smekkvísri mynd hefir verið haldið, og má segja að slík blæbrigði séu eins mörg og höfundarnir. Hitt er annað mál, hvað menn kunna að álíta hyggilegt að fara langt í þessum efnum, því ekki er ósennilegt, að hér eins og annarsstaðar reki fjandinn inn alla hendina, fái hann að koma inn einum fingri — svo að ljóðstafasetningin hyrfi. En i því væri engin bragarbót, því ef á annað borð er hægt að koma hugsununum fyrir ó- Þvingað inni í brynju íslenzkrar bragfræði, er það sennil. formfegursti Ijóðræni kveðskapurinn, sem heimurinn á. í sambandi við þetta má minnast á eitt atriði óþolandi tilgerðar, sem farin er að sigla háum seglum í annari hvorri ljóðabók — líka hjá Gesti — og það er hvernig kvæðin eru prentuð. Vísuorðin eru brotin og bútuð sundur, svo það særir cfnið, þreytir augað og eyðir pappírnum. Stundum eitt eða tvö orð prentuð í línu og mynduð slík halarófa yfir hálfa síðu og er það lýti á eins vandaðri út- gáfu og á ljóðum Gests. Þetta er ósiður sem ætti að hverfa, Því liann minnir átákanlega á einhverja danska leirpumpu, sem ætiaði að gcra lesendunum Ijósasta »stemninguna« við það að veltast á báðum endum dauðadrukkinn ofan stig- ann sinn, með því að prenta vísuorðiö þannig: og han paiIHl nedad •aujaddej; Þetta er það helzta, sem segja mætti um kvæðin í heild °g er litlu við að bæta um einstök kvæði. Bókinni er skift i Uafla og er það fremur handaliófsskifting. Jafnbeztu kafi- nrnip eru Vikivakar og Ilendingar því næst. Við mörg þau kvæði á það, sem Gestur segir á einum stað: líg vinn úr þvi, sem aðrir vilja ekki nýta. í arinskerslum leynist löngum lagleg spíta ()g vikivakarnir eru flestir góðir og sumir afbragð t. d. Hólamannahögg, óvenju frískt og kröftugt kvæði, en þó Þýtt, þegar því er að skifta. Og svo er um fleiri slík kvæði, sem sett hafa verið í Sveinkaljóð, en eiga alt eins vel heima lijá vikivökunum, svo sem Hölludans, Hún syngur, Kata litla i Koti, en það eru alt kvæði, sem gætu sómt sér
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.