Kirkjuritið - 01.07.1935, Qupperneq 19

Kirk.juritið.
Hinn almenni kirkjufundur.
267
unnið sigur. „Ég fyrirverð mig ekki fyrir fagnaðarerindið“, því
að ef nokkur boðskapur er til, sem hægt er að lifa og deyja
fvrir, þá er það fagnaðarerindi Krists.
Og starfsgleðin. Yfir kirkjulifinu hjá okkur er alt of mikið af
deyfð og drunga. Það vekur þá hugsun, að starfið sé unnið af
skyldukvöð einni saman og gömlum vana. í stað þess að alt,
hversu smávægilegt sem það kann að virðast, sem unnið er fyrir
kristindóm og kirkju, á að vera borið uppi af einskærum fögnuði
og brennandi áhuga. Þvi að hvað á að vera oss meira fagnaðar-
efni en það, að mega lielga Jesú, drotni vorum og frelsara, eitthvað
af starfi, tima eða kröftum, ef hann gæti orðið vegsamlegri fyrir
|)að i lífi mannanna? Hann leið þjáningar og sárustu kvalir á
krossinum á Golgata fyrir lærisveina sína á öllum timum.
Þetta gerði hann fyrir oss. Skyldum vér þá ekki gleðjast yfir
því að geta gert eitthvað fyrir hann? Gerum það ekki af skyldu-
kvöð, af vana eða áhugaleysi, heldur með fögnuði yfir ])ví að
mega fórna honum einhverju af kröftum vorum í þágu þeirra
dýrlegustu hugsjóna, er birtar hafa verið á þessari jörð.
Þér öll, sem nú gangið til starfa á almennum kirkjufundi!
Trúið þvi og treystið, að fagnaðarerindi Krists eitt getur frelsað
mennina og flutt farsæld, gleði, frið og hamingju öllum mönn-
um, þvi að það er kraftur Guðs, sem gefur sól og vor, þrótt og
þrek, dirfsku og kjark, vilja og mátt til að gera allra sorgir
að sinni eigin sorg, allra fátækt að eigin fátækt, allra freistingar
að eigin freistingum og njóta alira gleði eins og eigin gleði.
Gangið til starfa með djörfung og brennandi í andanum, en
um fram alt með fögnuði yfir því að mega vinna að þvi, að
hin islenzka kirkja verði kirkja Jesú Krists, vors drottins og
frelsara. — Guð gefi þessu starfi sína blessun, yður öllum náð
og gleði og öllum söfnuðum á íslandi vaxandi trú, von og kær-
leika, svo hér megi verða
„gróandi þjóðlíf með þverrandi tár,
sem þroskast á guðsrikisbraut“.
Amen.
p , Kl. 2 e. h. var fundurinn settur í húsi K. F.
undar- u. m. Var þá salurinn þar þéttskipaður, svo
að ýmsir áheyrendur úr hænum urðu frá að
hverfa. Vildu sumir flytja fundinn í Dómkirkjuna, en úr því
varð þó ekki. Mátti vel una þessum húsakynnum, þótt þröng
væru, fundardagana, sunnudag, mánudag og þriðjudag 23.—25.
júní.