Kirkjuritið - 01.03.1940, Blaðsíða 11

Kirkjuritið.
M. J.: Páskaboðskapurinn.
89
ekki ennþá bert, bvað vér munum verða. Það er einhver
morgunblær yfir þessu, með alt hið fegursta fram undan.
Enda segir Páll: Liðið er á nóttu og dagurinn er í nánd.
Það er páskamorgunn. Dagurinn sjálfur er fram undan.
Okkar verk er að halda páska með ósýrðum brauðum
hreinleikans og sannleikans og bíða í trú og trausti. Hann,
sem elskar okkur, gefur okkur alt. Hann, sem dó vegna
synda okkar og reis upp vegna réttlætingar okkar, hann
stjórnar förinni. Hann yfirgefur okkur ekki. Þó að við
hrösum, reisir hann okkur við, ef við sleppum ekki hönd
hans. Og þá munum við, þegar lionum þóknast, sjá sjálfan
páskadaginn, þegar engar stunur heyrast framar, og ekK-
ert óhreint sést, því að alt hið fyrra er farið.
Sjá, konungur þinn kemur.
Sjá, konungur þinn kemur!
Sjá, konungsmerkið blikar á.
Hann frið og sættir semur
og sérhvern lætur rétti ná.
Hann brýtur styrjarboga,
og bandingjar fá lausn.
Hann lægir hatursloga,
og lýðir sjá hans rausn.
Hann hverju böli breytir
í blíðan yndishag.
Hann þjóðum harmbót heitir —
ó, heimur, fagna’ í da.g!
Sjá, konungur þinn kemur!
Þú kærum gesti fagna átt.
Burt, kvöl, sem hjörtu kremur.
Guðs kristni, syng sem bezt þú mátt.