Kirkjuritið - 01.03.1940, Blaðsíða 28

106
J. Þ.: Framtíðarstörf kirkjuráðsins.
Marz.
voru sett), þá er ástæðulaust að liafa það hið sama nú með
gífurlega breyttu gildi peninga. Menn ættu að þola, að það
væri hærra, þegar miðað er við 1909. Þó ekki væri þetta
viðbótargjald meira en kr. 0.25, þá væri það allstór upp-
hæð, sem til kirkjuráðs x-ynni af öllu landinu — 15—20
þús. kr. Hinsvegar væri ánægjulegast og líklega heppileg-
ast, að þetta gjald væri ekki niðurjafnaður nefskattur,
heldur frjáls framlög þeirra manna, sem einhverju vilja
fórna umfram það, sem nú er, fyrir það málefni, sem þeir
telja mál málanna, hið dýrmætasta hnoss fyrir þjóð og ein-
staklinga. Og þannig er þessu fyrirkomið í Englandi.*)
Hver á svo að greiða stai’fsmanni kii’kjuráðsins- kirkju-
ráðsi’itara? í lögunum segir: „Kirkjuráðsmenn fá greidd-
an framlagðan kostnað og aðstoð eftir reikningi, er ráðu-
neytið samþykkir.“ Mér skilst, að kirkjuráðið komist
ekki af með minna en einn fastan starfsmann. Ætti að
þurfa nýrra laga við? Hinsvegar er það ekkert höfuð-
atriði.
Að endingu þetta: Ég vil veg kirkjuráðsins sem mestan.
Ég vil, að eftir það megi liggja starf, sem um munar á
þessum baráttutímum, þegar allir, prestar og leikmenn,
verða að vera vakandi, tímum, senx krefja mikilla fórna,
einnig fjáriiagslega, fyrir sigur kristindómsins í þessu
landi. Ég vil, að tilvist kirkjuráðsins og störf þess megi
marka tímamót í sögu okkar fornu, kærxi islenzku kirkju.
Og að alt það starf, sem kirkjuráðið kann að hafa með
höndum, megi verða til þess, að kristindómurinn nái meiri
tökum á þjóð vorri, verndi frá villix og spillingu og geri
þjóð vora foi’sæla í framtíðarlífi og framtíðarstarfi.
Jón Þorvarðsson.
*) Að sjálfsögðu ber á það að líta, að margir leggja, og hafa
lagt á sig allmiklar fjárhagslegar byrðar í söfnuðum sínum,
t. d. vegna kirkjubygginga o. s. frv. Ennfremur bað, að öll opin-
ber gjöld eru nú mjög há. En ef ekki vantar vilja, geta menn
meira en þeir hyggja.