Kirkjuritið - 01.03.1940, Blaðsíða 27

Kirkjuritið. Frajiitiðarstörf kirkjuráðsins. 105
f jölda safnaðanna. Þetta fé innheimta söfnuðirnir ekki með
jöfnuðu gjaldi, heldur með frjálsum framlögum safnaðar-
manna og margskonar f járöflunaraðferðum, líkum þeim,
sem hér tíðkast í ýmsum félögum. Og lítum okkur nær og
athugum ýmsan félagsskap í þessu landi. Ég tek til dæmis
Góðtemplararegluna. Stórstúka Islands hefir undir höndum
fé til útbreiðslustarfsemi og annara þarfa, fé, sem bæði er
fengið frá því opinbera og hverjum einasta félaga í regl-
unni hér á landi. Hver stúka í landinu greiðir til Stórstúk-
unnar gjald. sem nemur á ári kr. 2.60 af körlum og kr. 1.80
af konum og unglingum. Þetta er ekki lítill skattur. Stór-
stúkan sér sér enda fært að hafa skrifstofu í Reykjavík,
fastan starfsmann á launum, stórritara, og sendir reglu-
boða út um landið og kostar þó ýmsar útbreiðsluaðferðir
aðrar. Kirkjan þarf að eignast slíkan allsherjar sjóð iil
sinnar útbreiðslustarfsemi og til frjalsrar starfsemi sinn-
a>’ yfir höfuð. Okkur er ekki nóg að hafa það hefðbundna
skipulag og þær starfsaðferðir, sem tíðkast liafa. Við þurf-
um eins og aðrar þjóðir, með breyttum högum og háttum,
ný starfsvið, nýjar starfsaðferðir.
í sinn allsherjar sjóð á kirkjunni að safnast fé með:
1) Framlagi ríkisins.
2) Gjöfum einstakra manna, sbr. Frj'kbergska sjóðinn i
Sviþjóð. Efnamenn ættu að atimga, að því fé er vel og
viturlega ráðstafað, sem gefið er til eflingar kristnilífi
landsmanna.
3) Fjársöfnun. Koma þar til greina ýmsar fjáröflunarað-
íerðir auk þeirra, sem þegar eru reyndar fyrir barnaheim-
ilissjóð.
4) Loks hefir mér komið til hugar sá möguleiki, að hver
söfnuður greiði ákveðið gjald í þennan allsherjar sjóð og
fari það eftir fólksf jölda safnaðanna. Um það, á hvern hátt
sofnuðurnir innheimti þetta gjald, geta verið skiftar skoð-
anir, og þarf að athugast vel. Hugsanlegt er t. d., að kirkju-
Sjöld hæklcuðu sem þessu næmi. Menn atlnigi, að ef lág-
‘narksgjaldið, kr. 1,25, var hæfilegt gjald 1909 (þegar lögin