Kirkjuritið - 01.04.1940, Side 3

KirkjuritiS.
Fyrsta vorblómið.
Með kveðju til Þóruunar Sigurðardóttur síniameyjar
á Sauðárkróki.
Þú, kæra, litla, ljósa vorsins blóm,
þú leiðir mig að drottins helgidóm;
])ú l)erð mér kveðju hærra heimi l'rá,
þú himin ópnar minni dýpstn þrá.
Þinn trúarmáttur tekur huga minn,
þitl tákn er lífið sjálfl og eilífðin:
Að alt, sem kól á kaldri vetrarnátt,
við kvngi sólar hlýtur líf og mátt.
í vetur lástu visið lílið fræ,
en vex nú upp í hlýjan sumarhlæ;
úr moldu teygist móti sólarvl
í mildri þökk lil Guðs að vera til.
Við eigum hæði eina og' sömu þrá
og elskum hæði ljósið liimnum frá.
Við höfum vaxið upp af einni rót
og okkur langar sama liimni mót.
Ég vil svo feginn vera eins hreinn og þú
og vaxa í þinni fögru og sterku trú,
og brjóta harða moldarfjötra af fót,
og fljúga með þér himni drottins mót.
Helgi Konráðsson.
Séra Helgi Konráðsson á Sauðárkróki skrifar mér svo með
hessu fagra kvæði: „Mér datt í hug að senda þér kvæði, sem ég