Kirkjuritið - 01.04.1940, Blaðsíða 35

Kirkjuriti'ð.
Niels Dael og Lísulundur.
153
hafði komið fram með hugmyndina um þjóðlegan, dansk-
an prestaskóla. - Danskir prestar, prestaefni og söfnuðir
urðu að fó samkomustað, þar sem væri miðstöð kristi-
legs lífs lærðra og leikra, og hann átti ekki að vera i Ivaup-
mannahöfn, nýjan skóla - „skóla, sem enginn skóli
var,“ eins og Niels Dael orðaði það sjálfur. Hann var sjálf-
ur i mesta vanda að velja honum nafn, en þó fanst honum
safnaðarskóli komast næst hinu sanna. Margir vinir
Dael, einkum i hópi presta og lýðháskólamanua, hvöttu
hann til að koma liugsjón sinni i framkvæmd, og hétu
að leggja honum lið í ráðum og dáð.
En þá var að velja skólanum stað, og það var engan veg-
inn vandalaust. Um þessar mundir leigðu þau Eivind Mörcli
húsameistari og kona hans Gudrun, dóttir Ernst Trier,
hins fræga lýðháskólafrömuðs á Vallekilde, Liselund við
Antvorskov sunnan við Slagelse. Liselund var herragarður
i gömlum stíl, er aðalsmaður einn hafði bygt um alda-
mótin 1800 og kent við eina af dætrum sínum, og lcallað
Liselund (Lísulund). Staðurinn er fallegur og umhverfis
hann er yndislegur trjágarður og sögulegar minjar frá
dögum Antvorskovklausturs. Þau Eivind Mörch og kona
hans voru góðir vinir Niels Dael, og fór hann eitt sinn
sem oftar að heimsækja þau. — Þegar hann var staddur
á Lísulundi, greip liann sú hugsun á augabragði, að hér
væri skólastaðurinn. Og þegar það fréttist, að herragarð-
urinn væri til sölu, varð Dael allshugar feginn.
Niels Dael brá við í skyndi til ekkjunnar, er átti Lísu-
lund. Hún sagði honum frá þvi, að hún hefði þegar fengið
tvö ágæt tilboð. En er Niels Dael hafði flutt erindi sitt
og sagt henni alt af ljetta, hvað fyrir lionum vekti með að
vilja kaupa Lísulund, seldi hún honum herragarðinn fyrir
mun lægra verð en hin eldri tilboð námu, því að bún var
vel kristin kona og leizt vel á hugmynd Dael. Þetta gerðist
snemma árs 1908.
1 júnimánuði það sama ár boðaði Dael nokkura vini
sína á fund á Lísulundi, sem nú var í eign hans. Við fund-