Kirkjuritið - 01.10.1943, Blaðsíða 8

270
Prestastefnán 1943.
Október
lieillast af Jionum. Látum mynd Iians grípa og gagntaka
Jiuga vorn. Minnumst þess, að hann er foringi kirkju
íslands. Og undir lians forustu getur kirkjan unnið stór-
virki í íslenzlui þjóðlífi nú, þegar mest riður á, og flest-
um hugsandi mönnum virðist erfitt að sjá veginn.
Á undanförnum styrjaldarárum hefir oft verið um það
ritað og' rætt, að margvíslegar hættur mundu steðja að
íslandi og íslenzku þjóðlífi, og sennilega hefir aldrei
verið of mikið gert úr þessum hættum.
Þvi er engan veginn hægt að neita, að ýmislegt hefir
verið gert til þess að koma í veg' fvrir það, að þessar
hættur yllu tjóni á því, sem oss íslendingum er dýrmæt-
ast, svo sem á sviði siðgæðismálanna, á þjóðerni voru,
tungu o. s. frv. Kirkjan hefir vissulega lagt sitt til þessa.
Hún hefir varað við hættunum og hún hefir hent á ýms-
ar leiðir til þess, að sómi íslands yrði ósnortinn og
skjöldur þess hreinn í viðskiptiun við þau öfl, sem nið-
urbrjóta og skemma það, sem hezt er í siðferðilegu og
andlegu lífi þjóðarinnar.
Prestar landsins hafa í prédikunarstóli og í starfi sinu
leynt og Ijóst unnið að þessu og reynt að hafa áhrif í
umliverfi sínu. Og margir aðrir ágætustu menn þjóðar-
innar í ýmsum stéttum hafa lagt sig frain, sérstaklega
um að varðveita þjóðerni vort og íslenzka tungu. í þvi
máli er eitt, sem meira er umvert að skilja en allt ann-
að, það, að það er ekkert annað cn lífsskoðun þjóðar-
innar, trú hennar og siðgæðisvitund, sem getur komið i
veg fyrir að illa fari. Þessvegna erum vér þá fvrst við
kjarna málsins, er vér dveljum við hið innra uppeldi
þjóðarinnar, og hin rétta leið til uppeldis þessarar þjóð-
ar verður aldrei fundin fgrr en forystumenn þeirra
koma auga ú trúarleiðina. Það er þessi leið, sem kirkj-
an og þjónar hennar benda á. Hún biður þjóðina að opna
bók sögunnar, láta reynsluna tala. í neyð þjóðanna á
liðnum öldum var Guð, — hinn mikli eilifi andi, óum-
breytanlegi máttugi andi, — hið mikla athvarf — þegar