Kirkjuritið - 01.06.1945, Qupperneq 56

216
Jón Auðuns:
Júní-Júlí.
„Til frelsis frelsaði Kristur oss. Standið því fastir og
látið ekki aftur leggja á yður ánauðarok."
Vissulega meguin vér enga minnstu tilhneiging liafa
í þá áttina, að gera litið úr stjórnfrelsinu, sem fengizt
liefir, og ölluni ber oss skylda til að þekkja svo vel sögu
þjóðar vorrar, að vér vitum, live geysilega þýðing það
hefir til ills að vera ófrjáls, og til góðs að vera sjálfráð-
ur athafna sinna, en þó skulum við gera oss hitt ljóst,
að þegar um þjóðfrelsi er talað og þess er minnzt,
rignir svo niður innihaldslausum skrúðyrðum, að mörg
frelsisminning líður svo, að ekki er á það minnzt, i
hverju hið sanna frelsi er fólgið.
Þegar um frelsið er talað, hættir-mönnum við, að ein-
skorða það við lausn undan gömlum viðjum, gömlum
fjötrum. En þetta er aðeins ein lilið frelsisins og engan
veginn sú þýðingarmesta.
Frelsið verður aldrei unnið með því einu, að leysa
af sér gamla fjötra, högg'va af sér gömul hönd. Frelsið
er fyrst og' fremst fólgið í stjórn mannsins á sjálfum
sér, og' lýðfrelsi gagnar engri þjóð, ef þetta innra frelsi
skortir. Fornt spakmæli segir, að sá, sem yfirvinni sjálf-
an sig, sé meiri en sá, sem sigrar borgir. Ogjvissulega er
sá einn frjáls, sem hefir náð þvi valdi vfir sjálfum sér,
að hann berst ekki eins og laufblað fyrir hverjum vindi,
sem að honum hlæs. Sá einn, sem lært liefir að sveigja
sinn innra mann lil lilýðni við hið góða, fagra og full-
komna, getur átt raunverulega hlutdeild í því, að hyggja
upp hamingjuríkt lif i frjálsu og fullvalda þjóðfélagi.
Ilver er frjáls?
Hvað kennir kirkjan oss um liinn frjálsa mann? Hver
er að liennar dómi hinn frjálsi maður?
Ég minnti á orð Páls postula um frelsið, og á hami
sjálfan, hinn stórmikla postula, getum vér liorft lil að
kynnast hinum frjálsa manni, sem kirkjan kennir oss,
að geli byggt upp hið frjálsa ríki, því að í persónu lians
sjáum vér hið innra frelsi, sem fólgið er i Iiinni óskor-