Kirkjuritið - 01.06.1945, Blaðsíða 57

Kirkjuritið - 01.06.1945, Blaðsíða 57
Kirkjiiritið. Ilinn frjálsi'maður - hin frjúlsa þjóð. 247 nðu, karlmannlégu sjálfstjórn. Hungur gat hann þolað og þorsta, klæðleysi og kulda. Áð lífsliáska hrosti liann á landi og sjó. Líkamlegar þarfir sinar hafði hann að ótrúlega miklu leyti á valdi sínu. Úrræði fann hann, þegar aðrir sáu ekki ráð, og hjarta sitt hafði hann tam- ið lil að slá rólega í hættum og andstreymi, svo að hann sá ævinlega bjarma af nýrri von, þegar aðrir sán ekk- ert nema myrkur. Hann var frjáls undan því, sem öðr- um vakti ótta og beyg, og i frelsinu var liann sterkur. Er ekki slíkur maður dýrmætur litlu þjóðfélagi, sem sjálft verður að vaka yfir frelsi sínu og vernda það? Eru þvi ekki nauðsynlegir slíkir menn, sem eiga það fnll- veldið, sem mestu máli skiptir um, fullveldið yfir sjálf- mn sér? En þegar um hinn frjálsa mann er talað, á kirkjan enn glæsilegri mynd hans að sýna oss, og þá leiðir hún oss fyrir sjónir mann, sem fyrir nítján öldum stóð bund- inn frannni fyrir liandhafa liins mikla rómverska rikis i smáríki við austanvert Miðjarðarhaf. Ilvor þessarra tveggja manna er í sannleika frjáls? Pílatus liefir um sig heilar hersveitir þjóna og þræla. Hann getur komið, þegar lionum sýnist, og farið, jiegar hann vill, hann hefir mátt Iiins mikla heimsveldis Róm- verja að haki sér. Er Pilatus ekki frjáls? Er ekki valdið hans, mátturinn til að framkvæma í höndum hans? Og þó sjáum vér jiað bert einmitt af sögu Pílatusar, hve illa þjóðfcjögin geta verið á vegi stödd, ef borgarana skortir liið innra frelsi, fullveldið yfir sínum innra manni. Andspænis Pílatusi stendur maður í fjötrum. Er ekki fjarstæða að tala um frelsi í samhandi við hann? Engu feti sínu ræður hann, því að vopnaðar hersveitir standa um hann á alla vegu. Sjálfsvörn er honum hönn- uð, því að hendur lnms eru lnmdnar. Öreigi er hann, svo að ekki getur liann keypt sér líknsemi eða grið. Frænda- og vinastoð á hann enga og' skilmálalaust verð-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.