Kirkjuritið - 01.12.1949, Blaðsíða 78

33Ö
KIRKJURITIÐ
og kristindómsmál beri á góma, áður en langt líður, ekki
sízt þegar það fréttist, að sá, sem við það talar, sé með
sérstökum hætti tengdur trú og kirkju þjóðar sinnar.
Mig langar til að bregða hér upp nokkrum myndum frá
kirkjulífi Bandaríkjanna, eins og ég sjálfur tók þessar
myndir s. 1. sumar á ferð minni til Bandaríkjanna. Þetta
er auðvitað engin heildarmynd af trúar- og kirkjulífi
þessarar voldugu þjóðar, til þess að draga upp slíka mynd
skortir mig þekkingu.
Eins og flestum mun kunnugt, er fullkomið trúfrelsi
í Bandaríkjunum og algjör aðskilnaður ríkis og kirkju,
þannig, að hver kirkjudeild eða trúarflokkur kostar að
öllu leyti sitt kristnihald, og kristindómsfræðsla er ekki
lögboðin námsgrein í ríkisskólum, og hver kirkja annast
sína eigin kristindómsfræðslu.
1 ríkisskólunum er þó tekið nokkurt tillit til þessarar
fræðslu, því að á vissum tímum er börnunum gefið frí til
þess að sækja kristindómsfræðsluna, hverju hjá sinni
kirkju, og í mörgum skólum er hin bezta samvinna milli
skólans og hinna einstöku kirkna í þessu efni.
Til Bandaríkjanna hefir flutt fólk frá öllum löndum
heims, með hinar ólíkustu tungur, siðu og trúarbrögð.
Það er því sízt að undra, þó að þar kenni margra grasa
í trúarefnum, enda er talið, að ekki séu færri en 200 trú-
arflokkar í Bandaríkjunum.
Auðvitað eru margir þessara trúarflokka smáir og hafa
harla einkennilegar kenningar að flytja, að því er okkur
finnst, en allir eiga þeir þó nokkru fylgi að fagna og allir
mega þeir flytja sínar skoðanir óhindrað.
Þó er það eins í Bandaríkjunum, eins og flestum öðrum
löndum, að hinar viðurkenndu höfuðdeildir kristninnar
eiga þar mestu fylgi að fagna. Mótmælendur eru þó all-
mjög skiptir í fleiri kirkjufélög.
Af þeim kirkjudeildum, sem mest ber þar á, eru
kaþólskir, lúterstrúarmenn, biskupakirkjan, baptistar,
meþódistar, presbyterianar, congregationalistar og christ-