Kirkjuritið - 01.12.1957, Side 15

MAGNÚS JÓNSSON SJÖTUGUR
445
Hér fara á eftir svör við noklcr-
um spumingum, er ég bar upp
við hann í tilefni þessara tíma-
móta. Jafnframt fylgir mynd af
afmælisbarninu og af einu mál-
verki, sem dr. Magnús Jónsson
gerði á pílagrímsferð sinni ti)
Landsins helga 1939. — G. Á.
Hvað olli því, að þú
ákvaðzt að lesa guðfræði?
Ég varð stúdent svo, að ég
hafði ekki gert upp við mig,
hvað ég ætti að taka mér
fyrir hendur næst. Einna efst
í mér var að lesa tungumál.
Ég fór til Hafnarháskóla,
hlýddi á heimspeki Kro-
manns og lærði bók hans að
mestu utan að. Ég sótti dálítið tíma í tungumálum, einkum
ensku, en varð brátt afhuga þessu námi. Ég las kynstur af bók-
menntum og kom heim næsta vor með ágætt próf í heimspeki,
gerbreyttar skoðanir á flestu milli himins og jarðar og sömu
óvissuna um, hvað ég ætti að taka fyrir.
Einhvem veginn festist það áform með mér að lesa guðfræði.
Ég er prestssonur og hafði kynnzt dr. Jóni Helgasyni, er varð
lektor Prestaskólans og síðar biskup. Trúboðsáhugi með kristn-
um eða heiðnum þjóðum var ekki ofarlega í mér, svo að ég
kveði ekki fastar að, en prestsstarf í gömlum og góðum íslenzk-
um stíl þótti mér að mörgu leyti fagurt hlutverk. En þó held
ég, að ég hafi aðallega haft sjálft námið í huga. Ég var ákaf-
lega fjarri veruleikanum og einföld sál, þá eins og reyndar alla
mína ævi.
Hvaða guðfræðingar mótuðu mest skoðanir þínar á náms-
árunum?
Það gerðu þeir kennarar mínir, Jón Helgason og Haraldur