Kirkjuritið - 01.06.1960, Blaðsíða 19

KIRKJURITIÐ
257
allir safnaðarmeðlimir teldu ekki eftir sér að greiða lítils hátt-
ar hærra kirkjugjald en áður, tvö eða þrjú ár, ef brýn þörf
krefur. Því síður, ef það nú líka er tekið með í reikninginn,
hversu þessi gjöld hafa rýrnað við gengisfallið, þótt ýmis önn-
Ur opinber gjöld hafi verið bætt upp af þeim ástæðum einum.
Tökum t. d. símann, póstinn og útvarpið.
Hér skal engum getum að því leitt, hvers vegna þetta „lykkju-
fall“ varð á sínum tíma. En ég tel, að óhætt megi að fullyrða,
að þar hafi ráðið nokkur glámskyggni.. Hér hefur komið „gat
1 lögin“, sem skylt er að bæta. Ég vænti þess, að forráðamenn
hirkjunnar og stjórnarvöldin verði líka fús til þess og að lag-
færingin fáist þegar á næsta þingi. Skaðinn, sem orðinn er,
ftiun vera minni en ætla mætti vegna þess, hvað margir hafa
haldið, að gömlu lögin giltu enn í dag. En nú er því ekki leng-
Ur að heilsa. En hitt geta söfnuðirnir ekki unað við, að hafa
ekki neina heimild, sem heitið getur, til að leggja á sig lítið
eitt þyngri byrði til óhjákvæmilegra framkvæmda.
Og hver þarf að óttast, að safnaðarfundir eða safnaðarstjórn-
lr ákveði nokkrar drápsklyfjar í þessum efnum? Hvað mundi
Verða, ef farið væri fram á meira en góðu hófi gegndi, eða
alnienningur væri fús á að greiða? Menn segðu sig þá vitan-
lega úr söfnuðunum hópum saman — og væri þá lítið unnið.
Hvaða safnaðarstjórn færi að stofna til slíks?
Þess vegna þarf í raun og veru engan varnagla við því að
leyfa söfnuðunum sjálfum að hækka kirkjugjöldin — a. m. k.
er meira en nóg að halda ákvæðinu um, að samþykki héraðs-
fundar komi líka til. Hann sitja engir angurgapar, heldur ráð-
settir menn, sem flana að engu — sízt í fjármálum, sem sann-
a®t af því, að endurskoðun kirkjureikninganna hefur oft verið
tirnafrekasta mál þeirra funda fram á síðustu ár.
Eg treysti því, að þetta mál leysist fljótt og giftusamlega.
Að lokum er rétt að geta þess í þessu sambandi, að þótt
framlag til Kirkjubyggingarsjóðs hafi að vísu verið nokkuð
aukið fyrir forgöngu biskupsins, verður að vænta þess, að það
Verði enn hækkað upp í a. m. k. eina milljón árlega —• eða eins
°g Reykjavíkurbær leggur nú til kirkjubygginga, svo sem fyrr
Setur. Landið allt á að sækja í Kirkjubyggingasjóðinn, og er
því Ijóst, að minna muni árgjaldið ekki mega vera, eins og pen-
ln8agildið er líka nú orðið langtum lægra en þegar sjóðurinn
17