Kirkjuritið - 01.06.1960, Blaðsíða 36

274
KIRKJURITIÐ
Safnaðarfulltrúar frá því kirkjan var reist eru þessir: Einar
Einarsson, Brandshúsum, og núverandi Guðlaugur Jónsson,
Eystri-Hellum. Meðhjálparar: Einar Einarsson, Brandshúsum,
Dagur Brynjólfsson, Gaulverjabæ, og núverandi Páll Guðmunds-
son, Baugsstöðum. Hringjarar hafa verið: Einar Einarsson,
Brandshúsum, og núverandi Guðlaugur Jónsson, Eystri-Hellum.
Orgel mun hafa komið í Gaulverjabæjarkirkju fyrir seinustu
aldamót. Þessir hafa verið organistar: Sigurður Eiríksson reglu-
boði (faðir Sigurgeirs biskups), Ásbjörn Pálsson, Gaulverjabæ,
Gísli Pálsson, Hoftúni, Stokkseyrarhreppi, Davíð Jónsson,
Eystri-Hellum, Elín Kolbeinsdóttir frá Loftsstöðum, nú húsfrú
á Hæringsstöðum, Stokkseyrarhreppi, Sigrún Dagsdóttir frá
Gaulverjabæ, Gísli Jónsson, Vestri-Loftsstöðum, Jón Jónsson,
Vestri-Loftsstöðum, og núverandi, Pálmar Eyjólfsson, Skipa-
gerði, Stokkseyri.
Þá vil ég geta þriggja gamalla gripa, sem eru í Gaulverja-
bæjarkirkju. Tveir þeirra eru frá tíð séra Torfa Jónssonar,
kaleikur, sem á er letrað ártalið 1654, og forkunnar fagur ljósa-
hjálmur, þar sem á er letrað: Velburðugur Christphor Heide-
mann landfógeti yfir Islandi, háttvirtur Assesor Andres Lau-
ritssen Bech kaupmaður Eyrarbakka, heiðarlegur síra Torfi
Jónsson, Dýrfirski, prófastur Árnessinga gáfu þennan ljósa-
hjálm Gaulverjabæjarkirkju Anno 1686. Þriðji hluturinn er
altaristafla, á henni stendur ártalið 1775. Er hún mesti kjör-
gripur, skorin út og máluð í upphafi af Ámunda Jónssyni hin-
um skurðhaga. Hann bjó seinast í Syðra-Langholti í Hruna-
mannahreppi. Ámundi var snilldarmaður, vel að sér um flesta
hluti, smiður ágætur. Hefur smíðað inargar kirkjur, m. a. út-
brotakirkju, sem stóð á Stóra-Núpi. í þjóðminjasafninu eru
nokkrir útskurðir og altaristöflur eftir hann.
í niðurlagi lýsingar á Gaulverjabæjarkirkju, eftir að hun
var reist, standa þessi orð: „Kirkjan lítur mjög vel út og er
vönduð að allri gerð“. Það er þetta kirkjuhús, sem sóknar-
presturinn í Stokkseyrarprestakalli, séra Gísli Skúlason, vígði
til síns mikla og háleita ætlunarverks 21. dag nóvembermán-
aðar fyrir 50 árum. Bar daginn þá upp á sama dag kirkjuárs-
ins og er í dag, 24. sd. e. tr. Er það sannarlega skemmtileg
Guðs ráðstöfun.
Kirkjan, eins og hún stendur í dag, er söfnuðinum til mik-