Kirkjuritið - 01.11.1960, Blaðsíða 22

404
KIRKJURITIÐ
Þeim finnst þær hafa fært sér arðrán og ófrelsi með annarri
hendinni, þegar þær buðu þeim fram bróðurhönd Krists með
hinni. Þetta er of mikill sannleikur víða. En enn er unnt að
bæta hér mikið úr og flest bendir til, að Sameinuðu þjóðirnar
hafi sem betur fer forystuna á því sviði. Afríkuþjóðimar vant-
ar matvæli, vélar, lánsfé og svo framvegis. En einkum meiri
menningu, fleiri skóla og fleiri leiðir til að mennta börn sín.
Hér er mynd af tveimur þeirra. Hvað bíður þeirra? Hungur-
dauði, nýr þrældómur, eða mörgum sinnum auðugra mannlíf.
fegurra og betra en feðrum þeirra auðnaðist að lifa og njóta?
Það síðasta getur að öllum líkindum því aðeins orðið, að hinar
kristnu hvítu þjóðir, sem urðu að sleppa herratigninni og þræla-
tökunum, komi þeim nú til hjálpar af sannri og óeigingjarnri
mannúð. Minnugar þess, að vér erum allir bræður, mennirnir.
og eigum að elska hver annan, öllum til lífs og farsældar. Ver
vonum, að þrátt fyrir allar stríðsæsingafréttirnar sé einmitt
sú öld í dögun, að lifað verði í þeim skilningi og af þeim vilJa
um víða veröld. Þar hefur dr. Albert Schweitzer brotið svo braut-
ina og varðað veginn, að ætla má að dugi.