Kirkjuritið - 01.04.1965, Blaðsíða 10

200
KIItKJUItlTIÐ
þess, að ala upp kristið fólk. Þetta veldur því, að ennþá meiri
þörf er á kristilegum áhrifum og kristilegu starfi en nokkru
sinni áður. En auk þess, sent kirkjan þarfnast uppbótar fyrir
]>að, sem hún hefur misst á síðari tímum og nú var nefnt, þarfn-
ast hún þar að auki almennrar starfsemi og áliuga, sem geta
vegið á móti þeim öflum, sem á síðari tímum eru að spilla þjóð-
arsálinni, svo að jafnvel er talað um, að þjóðin sé að afkristnast.
Sú upphót og það starf, sem hér skal gjört að umtalsefni, er í
þremur liðum. Þeir eru: Aukið starf prestastéttarinnar, kristnir
skólar og stóraukin leikmannsstarfsemi á ýmsum sviðum.
Kirkjan þarfnast fleiri áhugasamra og dugandi sannkristinna
presta. Starfs þeirra þarf að gæta meira en nú er víða. Þeir þurfa
sumir að gjöra betur, sem fyrir eru, t. d. í barna- og unglinga-
starfi. Ef dregnar eru ályktanir af ýmsu, sem fram hefur komið
í ræðu og riti, þá þyrfti kirkjan líka að geta tryggt það betur en
nú er, að þeir séu sannkristnir menn, sem geta unnið eið að liinni
postullegu trúarjátningu jafnhliða prestaeiðnum. Og þeim ]>arf
að fjölga, hinum ungu menntamönnum, sem leggja fyrir sig
guðfræðinám vegna áhuga á málefninu. Prestastéttin þarf að
leggja fram meira starf með sunnudagaskólum, barnaguðsþjón-
ustum og unglingavernd yfirleitt, svo og leiðbeiningastarfsemi
á heimilum. Þessi orð ber alls ekki að skilja svo, að allir prestar
eigi hér óskilið mál og þessi starfsemi er gleðilega vaxandi liér í
Reykjavík, en þótt þörfin sé ef til vill mest hér í borginni og
fordæmi hennar áhrifamest, þá ber að liafa það í huga, að íbiiar
hennar eru ekki helmingur þjóðarinnar. Vissulega ber ekki að
ætla prestinum einum allt starfið, en þeir leikmenn, sem vinna
að safnaðarmálum, og ekki sízt þeir, sem vinna þar sjálfboða-
starf af fórnfýsi, verða að mega treysta góðri forystu prestsins og
finna jafnan mikilsverðan áhuga hans og aðstoð.
Ýmsir líta svo á, að prestar séu nægilega margir á landinu, en
sé svo, þá er skipulagi á starfi þeirra eftir starfssvæðum ábóta-
vant.
Uppeldi barna og unglinga í þéttbýlinu fer nú að miklu leyti
fram í skólunum. Áhrif þeirra geta því verið mikil og kirkjunni
er það nauðsyn, að stjórnendur þeirra og kennaralið séu kristið
fólk. Þjóðfélagsástæður valda því, að nú er mikill kennaraskort-
ur og verður því að veifa bæði röngum trjám og réttum, en þeg-