Kirkjuritið - 01.04.1965, Blaðsíða 13

Gunnar Árnason:
Pistlar
Hver er kristinn?
Tiltölnlega sjaldan spyrja menn skýrt þessarar spurningar né
svara lienni ákveðið. Það verður bæði andstæðingum og með-
baldsmönnum kristninnar til lirösunar. Af því sprettur margs
konar andvaraleysi og afglöp innan kirkjunnar og fyrir bragðið
Verður kristiudómurinn fyrir lasti og andúð og algjörlega ómak-
legum árásum.
Svo undarlega vill til að sá maðurinn, sem mest liefur lagt
grunninn að fræðikerfi kirkjunnar og orðið þess valdandi að
óteljandi trú- og siðfræðirit bafa verið skrifuð um aldirnar,
svarar þessari spurningu dagljóst og einfaldlega með einni
setningu að mínum dómi. Ég á við þessi 8 hvatningarorð lil
Filippímanna: VeriS með sama hugarfari og Kristur Jesús var.
Farna bittir Páll naglann á böfuðið. Enginn er kristnari en
sá, sem á hugarfar meistarans. Sá maður lilýtur að eiga trú
meistarans og viljann til að breyta eins og liann.
Ég bef ekki trú á að kirkjan verði auðsigruð ef hún gætir
þessarar áminningar. Játa liins vegar að fyrr og síðar liefur
hún gefið höggstað á sér vegna þess að benni hefur gleymst það.
Ég var á dögunum sem oftar að virða fyrir mér myndir frá
handinu belga. Sumar voru af kirkjum í Jerúsalem, aðrar m. a.
beimsókn Páls páfa 6.
Það var lofsverður viðburður. En verður því neitað að íburð-
ttrinn yfirborðshátturinn og manngreinarálitið befur frá því
að kirkjan varð ríkiskirkja í Rómaveldi oft farið út í öfgar og
ot'ðið benni fjötur um fót? Mvndbrotastefnan var of biind og
gekk af sjálfi •i sér dauðri. Viss embættisskipun, ytri aðbúnað-