Kirkjuritið - 01.04.1965, Blaðsíða 24

214
KIRKJURITin
skálil endaði Jietta máttuga og lijartnæma kvæSi sitl með |>ess-
um orðum:
Stjörnubjartur, heiður liiminn
livelfdist yfir Sandy Bar,
liiminn, landnám landnemanna,
Ijómaði yfir Sandy Bar.
í Jijóðsögum vorum segir frá mörgum Velvakanda, er vakti,
Jiegar aðrir sváfu, og bjargaði með Jieim liætti lífi félaga sinna
og eigin lífi. t þeim sögum voruin segir einnig frá mörgum Vel-
bergklifranda, sem kleif bamarinn bratta upj) á tindinn, svo að
aörir dirfðust á eftir að fara í bans sigúrspor. Þessir Velvakend-
ur og Velbergsklifrendur, seni þjóðsögurnar segja frá, eru tákn-
ræn mynd af blysberum mannkynsins á Jiroska- og menningar-
braut Jiess, þeim bugsjónamönnum og konum, sem vísuðu mann-
kyninu veginn á göngu Jiess út úr eyðimörkinni og inn í fyrir-
heitna landið.
Enn þörfnumst vér leiðsagnar slíkra manna og kvenna. Um
fram allt þörfnumst vér leiðsagnar Krists sjálfs, lians, er var og
verður alltaf „vegurinn, sannleikurinn og lífið“.
Hvað í því felst, að fylgja Kristi í spor, hefur vitanlega verið
skilgreint með ýmsum liætti. En Jiessa stundina verður mér rík
í lniga túlkun dr. Alberls Scbweitzers á'því máli, en orð lians
eru á Jiessa leið: „Hinn sanni skilningur á Kristi er raunar vilja-
ákvörðun. Hin sanna afstaða til lians er að láta hrífast af lion-
um. Gildi guðrækni vorrar fer nákvæmlega eftir því, í bve rík-
um mæli vér lielgum lionum vilja vorn“. Og fáir eru Jteir á vor-
uin tímum, sem með sama rétti geta Jiannig talað, lieldur en dr.
Schweitzer, er áratugum saman hefur lielgað líf sitt mannúðar-
starfi í fyllsta anda kenningar Krists. En Jjar er })á jafnframt uni
að ræða liina göfugustu fyrirmynd og liinar bæstu hugsjónir.
Svo lýk ég máli mínu með Jiessu fagra og sannleiksríka erindi
úr snilldarlegum Hátíðaljóðum Tómasar skálds Guðmundssonar
á aldarafmæli Prestaskóla Islands 2. október 1947:
Og treystum því, sem liönd guðs liefur skráð:
í bverju fræi, er var í kærleik sáð,
býr fyrirheit um bimnaríki á jörðu.