Kirkjuritið - 01.02.1966, Síða 20

66
KIRKJURITIÐ
á lierð’ur lagður að beita vísindalegum aðferðum við rannsókn
kristinna fræð'a, en gæta jafnframt liins mikilvægasta: trúin11
á Krist sem Drottin. Andrae liefur kveðið svo að orði, að þett*1
íramtak liafi verið „stórfelldasta umbyltingin meðal mótmtel"
anda síðan á siðbótartímunum“. Hér var Söderblom fremstu1
í flokki þeirra, sem með afrekum sínum „léttu ekki aðeins farg1
af bugsuninni lieldur leystu menn úr vissum trúarviðjum“.
Trúin á beima í kirkjunni. En í augum Söderbloms er
kirkjan ekki fyrst og fremst stofnun. Hún er kristinn lífsstraiiiH'
ur frá kynslóð til kynslóðar. Sænska kirkjan er andlegur afl'
vaki, sem liefur sín álirif á einstaklingana, menninguna og
]>jóðfélagið í lieild sinni. Hann var nákunnugur því andleg11
samfélagi, sem veitir öryggi og frið.
„Kynslóðirnar bönd í bendi leggja“ söng liann í sálminuin:
Hringið inn belgistund. Það er líka táknrænt að nafn lians
stendur undir lielgisöngnum 147 í sálmabók vorri. Með þvl
að stuðla að því að kirkjan væri stöðugt endurnýjungarafl 1
þjóðlífinu taldi liann sig ávaxta arfinn, sem honum var unguB1
í hendur seldur.
Ég bregð á þetta birtu með tveim augnabliksmyndum. Þaö
er rétt fyrir liámessuna í Uppsaladómkirkju, þegar vígja 11
Söderblom til erkibiskups.
Gottfred Billing á að framkvæma vígsluna. Þessar tvær liöf'
uðpersónur liittast beint undir hinum stórfenglega predikm1'
arstóli kirkjunnar: Það er tekist þétt í liendur, liorfst í aug11
drykklanga stund, rannsakandi og forvitnislega með þá köH'
un í liuga, sem fyrir dyrum stendur. Þetta eru fulltrúar tveggj11
sögulegra tímabila á Norðurlöndum. Fulltrúi Lundar, norra’H11
einingarkirkjunnar með beimssambönd allt frá kristniboðs'
tímanum og fulltrúi Uppsala, þjóðmusterisins með trúarlega1
erfðir frá umbrotatímum kristninnar. Sú varð reyndin, að hin11
verðandi erkibiskup sameinaði hvorutveggja og gerði sænskn
þjóðkirkjuna að þýðingarmiklum liornsteini í yfirþjóðlegri og
alkirkjulegri einingarbyggingu.
Annað atvik. Söderblom er að lialda fyrirlestur um H111
minni fræði Lútliers á almenna kirkjufundinum í Blasiebolms'
kirkjunni, árið 1929 — fjögra aldaminningu fræðanna. Þeg;l1
kemur að útskýringunni á annarri grein trúarjátningarinH'
ar flýgur hinum skjótráða erkibiskupi í bug að láta alla áheyf'