Kirkjuritið - 01.02.1966, Síða 45

KIR KJURITIÐ
^ KIR KJURITIÐ 91
jjej.. ^atx sig liafa það, með nýju orðunum, sem prestur liennar
s^uld^61 llann kastar rekunum við greftrun líkamans. Vita-
eru þau áferðarfallegri en þau gömlu, en þau krefjast
ábyrgðartilfinning ar.
^ien U °r^nm Krists, en liræðist heldur þann, o. s. frv., virðazt
Að n <ÞlU hafa staldrað við til athugunar eða umliugsunar.
jClns 01'ðið rórra að vita um þennan ódauðleika sálar sinnar.
. Utvarpinu lieyrast oft varnaðarorð um ýmisleg lilutkennd
frv p' ° Sem 1 umferðarmálum, aðgæzlu með eldfim efni o. s.
i ’ ^1 sá eða þeir, sem lilusta á varnaðarorð þessi, skella við
Þvi *ollae
vald;
aeyrum á sá hinn sami miklu meira á hættu, með að
leiól' Ver^a fyrir tjóni, en sá, sem hefir fest sér orð þessi og
lninneinin?ar vel í minni. Varnaðarorð skyldi ætíð festa sér í
a*ni’ I1Vl að þau eru af góðum liuga gerð. Hvaða kristinn
Verg r Vefengir varnaðarorð frelsara síns? Er sálin ekki meira
011 kús, sem kviknar í eða bíll, sem laskast? Hversu mikið
v a S'ldi liafa þá ekki varnaðarorð í andlegum efnum en
eSum? Sá, sem liugsar um sálina og andann: drýgði ekki
0rg . °» Svik voru ekki fundin í munni lians. Þess vegna hljóta
þ ((‘SS! vera sönn og íhugunarverð fyrir kristna þjóð.
a virðist liafa færst í vöxt, hjá viðlialdendum kristinnar
fej.( ao uraga fjöður yfir þær kenningar kristindómsins, sem
Vej 1 ser koðun hegningar, ekki aðeins í þessu lífi heldur jafn-
lun] ,P-ar 1 °®ru lífi- Það er túlkað svo, að kærleikurinn sé
lun Urðarlyndnr og að Guð, faðirinn á himnum, fyrirgefi börn-
1111/""!111 alljrot þeirra. Að vísu er ætlast til að jarðlífs-börn-
Se .re^11 vek En er ekki staðreyndin önnur? Það er ekki nóg að
ni;a’ a® fiuð sé góður og miskunnsamur, ef boð lians og til-
(]11) ,eru rnargbrotin. Hann ætlast einnig til hlýðni af börn-
l)riii!'nuin- Þess vegna boðar hann einnig liegningu. Þegar
er á það ráð í túlkun kristinnar trúar, að slá hulu yfir
°rði a?a nr álirifamætti liegningarinnar, sem boðuð er í guðs
111 í' 'lýUlr a^ 81 ra á þá ógæfuhlið lijá þjóð, sem talin er krist-
j^ að hún með tíð og tíma afkristnist.
]1|-liVers Vegna á íslenzka þjóðin sín eigin liegningarlög? Mundi
Irrota Ufa ^*eirra ef þegnarnir væru löglilýðnir? Eftir eðli
eða 11113 lalJ®®ar dómurinn, hvort sem mönnunum líkar betur
Ver. Þegar svona er ástatt í jarðlífinu, efnisheiminum,