Kirkjuritið - 01.11.1970, Blaðsíða 26

408
KIRKJURITIÐ
Eldur áhugans
Engir komast Iijá að verð’a gamlir, ef þeir lifa nógu lengi. Og
það er eðlilegt að sett liafi verið í lög, að menn í ýmiss konar
þjónustu verða að láta af störfum, þegar þeir eru komnir a
þröskuld ellinnar. Þeir kunna að vera með ellimörkum, þótt
þeir finni það ekki sjálfir. Og nógir til að lilaupa strax í
skarðið. Mörgum finnst gott að taka sér livíld, þótt þá bagi
ekki ólireysti.
Aðrir hugsa sér gott til glóðarinnar að vinna að liugðarefn-
um, sem þeim liefur gefizt lítið eða ekkert tóm til að sinna
áður.
Því fer fjarri að eldar áhugans kulni í brjósti livers manns
á gamals aldri, ef menn lialda heilindum.
Þegar Diogenes var beðinn að hlífa sér á áttræðisaldn
svaraði liann:
— Ef ég væri að þreyta kapphlaup á skeiðvelli og væri rétt
kominn að markinu, ætti ég þá að leggjast niður og hvíla inig-
Væri ekki nær, að herða sig þá sem mest, þennan spöl sein
eftir væri?
Þetta er að vera ungur í anda.
Athugasemd
Mér þykir gaman að þeirri hressilegu ádrepu biskupsins, sem
Iiér fer á eftir.
Það er ekki alveg rétt að séra Yngva sé að engu getið í uin-
ræddum pistli. Sagt er að liann sé h-œfur eins og hinir og hdf1
lengstan vígslualdur.
Engum reiðist ég fyrir að vera á öndverðri skoðun við nUr-
En staðreyndir molna ekki undan orðum.