Kirkjuritið - 01.11.1970, Blaðsíða 38

KIRKJURITIÐ
420
leið til postulatímabilsins, og nefndist þar Handayfirlagning
öldunganna og fór fram með bænum og áminningum til ungra
trúnema. Síðar fylgdi svo trúarjátning í þessari atliöfn saman-
ber orð Páls postula til Tímóteusar, er hann segir bann hafa
játað góðu játningunni í vjðurvist margra votta. Þessari ung-
mennavígslu befur vérið haldið svo fa'st, áð jafnvel þar sem
unnið er beint gegn kirkjulegum siðum og aldagamalli hefð
kristninnar t. d. í liinni svonefndu nýlieiðni Austur-Þýzka-
lands, er fermingunni lialdið sem vígslu æskulýðsins, þótt að
sjálfsögðu sé skipt um forteikn og „Ríkið“ nefnt í stað Guðs.
Sums ^taðar og þar á meðal þér á Islandi ítíáetir fenningin
töllíyerðri gagnrýni þótt ffcstir eð’a nær a’llir liafi hana unt
hönd, þá er hún helzt talin liöfð tik hagnaðar fyrir prestana,
hégónilegra gjafá og veglegrg yeizluhalda fyrir unglinginn-
Og þannig spilli liún freinur ep bæti.siðamat æskulýðsins.
Vissulega mega slík aukaatriði aldrei- skyggja á athöfnina
sjálfa, framkváémd hentíar og tilgang. Og sé þess gætt að svo
verði ekki, er sízt að lasta, þótt fólk geri sér dagamun í sain-
bandi við .þenhán .förna og fagra lielgisið eða gleðji börn sín
eða unga vini nteð gjöfum. , r-u-»
Það yar athyglisvert og bendir yissulega á, að énnþá sé liéí
verið á, réttri leið, að eiijn af lielztn .frasði- óg vísindamönniiiu
Islendinga í uppeldis- og sálfræðjvísindum sagði' um daginii,
eftir aðihann hafði rannsakað ljóðakunnáttu 1600 ungmenn.a
á skólaaldri:
„Það er líkt og 'tíýr heimur opnist íslenzkum' börnum við-
víkjandi ljóðum og söng, þegar- þau taka þátt í férmingar-
undjrhúningi sítíum , •, ....
Fermitígaraldurintí 13—14 ára . er . þvj líkt og vegamót á
ævi hvprs barnaj þar sem markvisst er unitið að þvi að móta
persónuleika þess og Verðandi sjðamat og siðfágiltí.
Þá verður sem sagt kirkjatí með sérstökum liætti á vegi þess.
Ekki eru fræðimenn og préstar á einu máli um það, hvaða
ár eða aldur sé þarna heppilegast, ekki sízt með tilliti til
breytingaskeiðsins á þroskaferli barnsins.
En að öllu atliuguðu mun þó vandfundið aldursskeið, sein
betur mundi liæfa. Enda liefur þessi aldur verið valinn alR
frá dögum postulanna og alltaf gefizt vel.
Bezt er, að böruin séu ennþá börn, þegar þessi mótun fer