Kirkjuritið - 01.12.1970, Blaðsíða 5

Kirkjuritið - 01.12.1970, Blaðsíða 5
KIRKJtJItlTin 435 Var það nokkuð undarlegt þó að mönnum fyndist í fyrstu kristni, að nýtt ljós liefði komið í heiminn með honum? Þess vegna fnrðaði þá líka svo á, live ófúsir menn voru að veita honum viðtöku og kenning lians. „Og Ijósið skein í myrkrinu °íí myrkrið meðtók það ekki“, segir í Jóhannesarguðspjalli. Hve undursamleg er frásagan um fæðing þessa mikla ljós- bera. Hann kemur í læging; fæðist af fátækri móður. Það verður að leggja hann í jötu í fjárhúsi, af því að húsrúm er ekki að fá í gistiliúsinu. Svo aumleg kjör virðast vera í ætt við myrkur þessarar veraldar. Já, að vísu. En með þessu er ekki hálfsögð fæðingarsaga hans. Hirðarnir, eigendur fjár- kússins, eru staddir í dimmu næturinnar úti í haga, og þeir sjá liinar björtu englasveitir og meðtaka þennan hoðskap: 'íYður er í dag frelsari fæddur“; og þeir lieyrðu engla syngja betta: „Dýrð sé Guði í upphæðum, og friður á jörðu með beim mönnum, sem hann hefir velþóknun á“. Hvílíkt ljós ln,i í myrkur fátæktar og þrauta. Vissulega hefði María getað sagt, er liirðarnir færðu henni þessa undursamlegu fregn: Ljósið skín í myrkrinu! Hún fékk síðar á ævinni að reyna það enn betur, hvernig bfauta- og sorgarmyrkriö getur lagst yfir sálina. Þegar Kristur var leiddur út á Golgata og krossfestur, þá varð dimmara í sál hennar en orðið getur í nokkru skammdegi. Engar stjörnur 'ýstu henni þá að ofan. Himinn sálar hennar liefir án efa verið skýjaður. En einnig hún fékk af nýju að reyna þessa staðreynd lífsins: ljósið skín í myrkrinu. Með uppriéu Krists orauzt liið fegursta ljós gegnum myrkrið. Það Ijós er líf mann- anna enn í dag. Vel megum vér því halda hátíð ineð ljósiun til minningar ll,n fæðing lians og hingaðkomu. Jólaljósin Iiafa ávallt verið lakn jiessarar sannreyndar, að Ijósið skín í myrkrinu. Þau e,"a að vera oss það enn þann dag í dag. Vinir mínir! Nú beinist þetta beint til yðar. Að þér liafið O'argsinnis fundið til þess, að myrkur þrauta og mótlætis hafi Hir yður lagsl öðrum fremur, um það efast ég ekki. Og ég lield, l>að væri ranglátt að bera á móti því. En finnið þér til Pess, að ]jós skíni inn í það myrkur? Hefir ekki ljós horist ''l yðar frá JCristi? Trúið þér lionum ekki, að það sé satt, a^ öll höfuðhár vor séu talin? En sé svo, ]>á er ekkerl í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.