Kirkjuritið - 01.04.1978, Qupperneq 22

Teikning af Jerúsafem á öldinni, sem ieið.
lagið hafði sent þangað tvo kristni-
boða skömmu á undan honum. Annar
hafði fljótlega horfið heim aftur vegna
aðstæðnanna, hinn var ungur læknir,
Dalton, er fagnaði Nikolajsen ákaft og
bauð hann velkominn til hinnar helgu
borgar. En röskum tuttugu dögum síð-
ar, 25. janúar 1826, féll hann í valinn,
þoldi ekki loftslagið þar eystra. Ekkja
hans varð síðar kona Nikolajsens.
Torm ritar svo um Nikolajsen m.a.:
„Hann var nokkuð á annan veg gerð-
ur en þeir menn, sem áður höfðu reynt
að hefja þar starf. Nikolajsen varð
einnig að þola marga auðmýking og
ótal vonbrigði, en hann var gæddur
þeirri józku seiglu í ríkum mæli. Þess
vegna fékk hann afborið, að margar
þeirra björtu vona, sem hann líkt og
flestir aðrir hafði bundið við kristni-
boðið meðal Gyðinga á hinum sögu-
ríku stöðum, hryndu aftur og aftur.
Hann varð fyrir óvæntum áföllum, of-
20
sóknir dundu á honum, þeir, sem áður
höfðu stutt kristniboðið, féllu frá Þv'’
— en ekkert fékk þó bifað þeirri stað-
föstu trú hans, að það væri óhaggancil
vilji Guðs, að Gyðingum í Jerúsaleh1
væri boðuð kristni. Hann fann, að hann
var þar, sem Guð hafði sett hann.
Að sjálfsögðu urðu aðstæður stund
um svo óbærilegar, að hann varð 9
hverfa úr borginni. Andúð hinna tyrk
nesku yfirvalda og ofstæki múhah1
eðskra bcrgarbúa voru öfl, sem
var að spauga með. En þegar
ekk'
hann
var ekki í Jerúsalem, var honum Þa
eitt efst í huga, að snúa þangað aftur'
Einkum var það framan af, að hann
varð oft að hverfa úr borginni. Nota
hann þá tímann til þess að boða trún0
annars staðar, t.d. í Norður-Afd^’
Sýrlandi og í stöku bæ í norðanver
Palestínu. Tíðar tilraunir hans að s® *
ast að í Jerúsalem mistókust. ^ .
1828 kvæntist hann ekkju kristnibo
læknisins unga, Daltons, sem fyrr
A