Kirkjuritið - 01.04.1978, Síða 80

þekkja grundvallartilfinningar manna.
Dr. Dicks, sem ég gat um í fyrra er-
indi mínu, segir í bók sinni „Towards
Health and Wholeness", aS skipta
megi grundvallartilfinningum manna í
tvo flokka. Neikvæðar tilfinningar
(eyðandi) eru þessar: kvíði, reiði, sekt-
arkennd, örvænting, einmanaleiki,
sársauki, leiði og höfnun. Jákvæðar
tilfinningar (læknandi, frelsandi) eru:
trú, gleði, fyrirgefning, sjálfsvitund,
von, kærleikur, kjarkur ,sköpunargleði
og viðurkenning. Við erum summa til-
finningalegra samskipta, þ. e. fólkið í
kringum okkur, fjölskyldan, vinir og
kunningjar eiga sinn þátt í því hverjir
við erum. Það framkallar þessar til-
finningar, sem ég er að tala um.
Við erum skapaðir til að vera heil-
brigðir og heilir. Sem prestar erum við
þátttakendur með Guði í áföllum sókn-
arbarna okkar og sem sálusorgarar,
þá hjálpum við þeim í baráttunni
vegna þessara áfalla, þar sem viður-
kenning berst gegn höfnun, hetjulund
við sársauka og vonin eyðir örvænting-
unni, þar sem gleðin slekkur reiðina
og trúin sigrar kvíðann og elskan um-
lykur einmanaleikann.
Sjöundi eiginleikinn, sem hinn góði
sálusorgari verður að þroska með sér,
er, að hann verður að „vera öllum al!t“
eins og Páll postuli kemst að orði, til
þess að hann geti yfir höfuð hjálpað
nokkrum manni. Ég er viss um, að sá
prestur, sem í hógværð leitar eftir
þessu, nær mestum árangri við að
hjálpa fólki. Með öðrum orðum, við
verðum að læra að taka fólki eins og
það er, og fólkið verður að finna það,
að við gerum það. Sumt fólkið í söfn-
uði mínum er til dæmis mjög íhald-
samt. Aðrir eru frjálslyndir, bæði í
guðfræði, stjórnmálum og félagsmál-
um. Þó ég sé ekki jafn íhaldsamur og
sum sóknarbarna minna, þá verð ég
að taka þau eins og þau eru til þess
að geta hjálpað þeim með sín sér-
stöku vandamál. Það felur þó ekki i
sér að ég viðurkenni íhaldsamar skoð-
anir þeirra, heldur að ég viðurkenni
þau sem manneskjur og taki þau eins
og þau eru.
Þá er það áttunda lögmálið, eða
leiðin, sem við þurfum að fara til þess
að verða betri sálusorgarar. Hún er
falin í merkingu franska orðsins
,,rapport“. Orðið felur í sér að koma
á jákvæðum, gagnkvæmum samskip1'
um milli manna. Það felur í sér gagn'
kvæmt traust, skilning, viðurkenningu
og ástúð. Dr. Henry Sloan Coffin, áð-
ur forseti Union Theological Seminaty
í New York, segir: „Þekkið og elski
sóknarbörn yðar, og þá hjálpið Þ®r
þeim á sviði þeirra andlega lífs.
finninga og gáfna." Sumir eru hræo
ir og hikandi við að koma með vanda
mál sín til presta sinna, vegna ÞesS
að slíkt „rapport", slík tengsl Þa 3
ekki myndast, þeir óttast ofanígj3 ,r
frá þeim, siðapredikanir og nærgönS
ular aðfinnslur þeirra, hafa sem sað
alrangar hugmyndir um presta sín^
Við verðum að sýna sóknarbörno ,
okkar, bæði í predikunarstólnum °9g
daglegri umgengni við þau, að ^
látum okkur annt um þau og tökum ^
lit til þeirra sem einstaklinga, svo ^
þau finni og viti að þeim er óhsett ^
koma til okkar með sín persónulað^
vandamál. Fólk verður að finna, að ^
berum sanna umhyggju fyrir
vandamálum þess. Hluti