Kirkjuritið - 01.09.1978, Qupperneq 17

^áls á þeim öllum. í fyrsta lagi vill
Þar|n láta lögskipa barnapróf, og fær
nann góðar undirtektir við það, bæði
!.rr’áli manna og í fundarsamþykkt. í
°öru lagi vill hann, að unnið sé að því
'■að skerpa tilfinningu manna fyrir
fjel9i hjónabandsins og vanhelgi
P.ess, að ógiftar persónur lifi saman
e|ns og hjón.“ Um það mál var gerð
Pessiályktun:
..Fundurinn er einhuga á því, að
Peð efli félagsheildina og sé æski-
'e9t, að tilfinning manna fyrir helgi
njónabandsins sé skörp, og að prest-
arnir stuðli að því að skerpa hana þar,
sem þess er þörf.“
I Þnðja lagi leggursíra Eyjólfurtil,
aó mælzt verði til þess við þrjá presta,
ae þeir segi af sér embættum vegna
°'riðar, sem komið hafi upp milli
Peirra og safnaðanna, sem þeir þjón-
u.ðu. Samþykkti fundurinn stuðning
v|ð mál síra Eyjólfs, en beindi ályktun
S|nni til kirkjustjórnar, en ekki prest-
arina sjálfra.
tiir^ s'^ustu var samþykkt, og enn að
' egu síra Eyjólfs, að senda síra
a dimar Briem á Stóra-Núpi ham-
9juóskir í tilefni þess, að hann væri
^mtugur að aldri og hefði verið 25
bvku restsst°ðu og hjónabandi. Sam-
Hy kt Var og að senda síra Jóni
„if.9asyni, prestaskólakennara af-
ri^t af fundargerðinni
undargerðinni, sem er undirrituð
undarstjóra og fundarritara lýkur
aÞessaleið:
fr'’^a er hér var komið, var liðið langt
* a Hótt, og ekki fleira fyrir til um-
MUíbráð-
Ur ^a Friðrik Friðriksson nokk-
0rð og þakkaði fundarmönnum
fyrir góðvild þeirra að lofa sér að vera
á fundinum. Einnig talaði séra Eyjólf-
ur Kolbeins og óskaði fundarmönn-
um gleðilegrar heimkomu og alls
góðs. Að lokum kvaddi fundarstjóri
alla viðstadda með hjartnæmum orð-
um og uppörfandi áminningum og
sagði því næst fundi slitið."
Frásögn síra Friðriks
Til erönnur, ekki óglögg, heimild um
stofnfund Prestafélags Hólastiftis. Er
hana að finna í sjálfsævisögu síra
Friðriks Friðrikssonar, fyrra bindi
Starfsáranna. Frá aðdraganda norð-
urfarar sinnar segir síra Friðrik á
þessa leið:
,,Þann 8. júní átti að halda presta-
fund á Sauðárkróki fyrir presta hins
forna Hólabiskupsdæmis. Minn
gamli kennari og velunnari, séraZóp-
hónías Halldórsson, prófastur í Við-
vík, hafði í bréfi stungið upp á því við
mig, hvort ég gæti ekki komið norður
og sagt prestafundinum frá hinni
kristilegu starfsemi meðal ungra
manna. Mér þótti þetta mjög fýsilegt,
og þar að auki þráði ég að sjá Norður-
land aftur og mínar fornu stöðvar. Ég
ákvað því að fara, ef ég gæti fengið
peninga til fararinnar. Þórhallur
Bjarnarson lektor og Indriði Einars-
son revisor gerðust ábyrgðarmenn
fyrir mig að 50 króna víxli. - Svo var
ferðin ráðin.“
Komunni norðurog fundinum lýsir
síra Friðrik hins vegar svo:
,,Svo komum vér á Sauðárkrók. Ég
fór í land. Það var rétt áðuren faraátti
í kirkju við fundarbyrjun. Prófasturog
margir af prestunum fögnuðu mér
vel. Ég var mjög glaður að sjá hina
175